Σκήτη Αγίου Σπυρίδωνα Χάλκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεταφορά από το άρθρο Χάλκη (Τουρκία)
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Σκήτη του Αγίου Σπυρίδωνα''' βρίσκεται στη νοτιοανατολική πούντα της [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκης]], το απότομο ακρωτήρι που οριοθετεί το λεγόμενο «Τσαμλιμάνι» του νησιού, λόγω του πυκνού πευκώνα που φτάνει ως την ακτή ([[τουρκική γλώσσα|τουρκ.]] ''çam: πεύκο''). Κτίστηκε στο β΄ μισό του 19ου αιώνα από τον αναχωρητή Αρσένιο.
 
Ο καλόγερος Αρσένιος Γανοχωρίτης ζούσε σε ένα [[Άγιον Όρος|αγιοτρείτικοαγιορείτικο]] μετόχι στο [[Φανάρι]]. Το [[1862]] αποφάσισε να έρθει στη Χάλκη, στα δασωμένα βουνά της οποία ζούσαν αρκετοί ασκητές γύρω από έναν φημισμένο πνευματικό, τον Ευστράτιο. Έμεινε πέντε χρόνια κοντά του και το [[1868]] αποφάσισε να χτίσει δική του σκήτη στο ακρωτήρι πάνω από το «''Λιμένα της Παναγίας''», όπως λεγόταν τότε το σημερινό Τσαμλιμάνι.
 
Αρχικά, έφτιαξε μια ταπεινή καλύβα. Έπειτα, ανέγειρε ξύλινο ναΐσκο με δυο κελιά, άνοιξε στέρνες και πηγάδια και ισοπέδωσε το χώρο, με την ενίσχυση κυρίως του εθνικού ευεργέτη [[Γεώργιος Ζαρίφης|Γεωργίου Ζαρίφη]]. Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν προσκυνητές αναζητώντας την ευλογία του.
Γραμμή 7:
Στο μεγάλο σεισμό του [[1894]] η σκήτη ισοπεδώθηκε. Αλλά με τη συνδρομή πολλών εύπορων πιστών, ο Αρσένιος έκτισε ξανά τη σκήτη, στη μορφή που έχει σήμερα. Η φήμη του ήταν τόση, ώστε ακόμα και ο [[σουλτάνος]] [[Αβδούλ Χαμίτ Β΄]] συνέδραμε οικονομικά με 200 χρυσές λίρες. Τον Αρσένιο σέβονταν και οι [[μουσουλμάνοι]] και στο [[ραμαζάνι]] τού έστελναν πεσκέσια. Ο Αρσένιος πέθανε το 1906. Το 1913 το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Αγία Τράπεζα του καθολικού της σκήτης, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
 
Στη σκήτη τον διαδέχθηκε ο Σωφρόνιος, καλόγερος και αγιογράφος, που έζησε εκεί πολλά χρόνια. Ακολούθως, ασκήτεψε ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός Στυλιανίδης από την [[Καισάρεια]] της [[Καππαδοκία|Καππαδοκίας]], τον οποίο τραυμάτισαν θανάσιμα ληστές το [[1964]] και πέθανε σε ηλικία 84 ετών. Από τότε στη Σκήτη μένει μόνο ένας φύλακας, ο Θεόδωρος ΡοκκάςΡόκκας.
 
Οι λιγοστοί Ρωμιοί της Χάλκης δεν επισκέπονται συχνά τη Σκήτη, αλλά έρχονται πολλές Τουρκάλες με τάματα, βάζουν λάδι στην καντήλα του Αρσενίου και ανάβουν τα κεριά του ναού.