'''Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας''' (Χάμπντον Κορτ,[[12 Οκτωβρίου]] [[1537]] - [[Παλάτι της Πλακεντίας]],[[6 Ιουλίου]] [[1553]]) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας κατά τους χρόνους [[1547]] - [[1553]]. Ήταν ο 3ος μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ και ο μοναδικός γιόςγιος του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η']] έτσι ήταν διάδοχος του βασιλείου της αγγλίαςΑγγλίας και αργότερα βασιλιάς της αγγλίαςΑγγλίας. Ο Εδουάρδος ήταν ένα φιλάσθενο παιδί όταν έγινε βασιλιάς ήταν ανίκανος να διοικήσει το βασίλειο και αυτό οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας με αρχηγό τον αδερφό της μητέρας του, Εδουάρδο Σέημουρ ο οποίος τον βοήθούσεβοηθούσε μέχρι το τέλος.
==Πρώτα Χρόνια==
Ο Εδουάρδος ΣΤ΄ γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1537 στο παλάτι Χάμπντον Κορτ. Ήταν γιος του βασιλιά [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] και της [[Τζέην Σέημουρ]] η οποία ήταν η τρίτη από τις 6 συζύγους του βασιλιά Ερρίκου. Μετά τη γέννησή του ο λαός υποδέχθηκε τον αρσενικό διάδοχο με χαρά και ανακούφιση και αργότερα ακολούθησαν γιορτές και πανηγύρια. Ωστόσο ο Εδουάρδος βαπτίστηκε αποαπό τις 2 αδερφές του,την [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας]] και [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας]], στις 15 ΟκτωμβρίουΟκτωβρίου 1537. Ο Εδουάρδος ήταν ένα υγειέστατουγιέστατο μωρό. Τον επόμενο χρόνο ο καγκελάριος της χώρας ανέφερε την ταχεία ανάπτυξή και το Σθένος του μωρού και όλοι το θεωρούσαν ψηλό και έυθημοεύθυμο παιδί. Η παράδοση όμως λέει οτιότι ήταν ασθενικό παιδί και στην ηλικία των τεσσάρων προσβλήθηκε αποαπό μία ασθένιαασθένεια που ονομάζεται τετάρταιοςτεταρταίος πυρετός. Στην ηλικία των 6 ετών άρχισε η εκπαίδευσή του και έτσι έμαθε πολλά πράγματα. Ο Εδουάρδος πέρασε μία ήσυχη ζωή. Το 1543 ο πατέρας του υπέγραψε, με τους Σκωτσέζους, την συνθήκη του Γκρήνουϊτς έτσι αποφάσισαν να παντρέψουν τον 6χρονο Εδουάρδο με την 7μηνώνεπτά μηνών [[Μαρία Α΄ της Σκωτίας]] αλλά ο γάμος δεν έγινε.
==Άνοδος στο θρόνο==
To 1547 o Εδουάρδος διαδέχθηκε τον 55χρονο πατέρα του, [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκο]]. Η άνοδος στο Θρόνο του Εδουάρδου σε ηλικία 10 ετών οδήγησε στην ανάγκη σχηματισμού αντιβασιλείας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Εδουάρδος Σέημουρ θείος του ΒασιλίαΒασιλιά Εδουάρδου και δούκας του Σόμερσετ. Ο Εδουάρδος Σέημουρ επέτρεψε το γάμο των κληρικών, τη μετάληψη και με τις δύο μορφές, κατάργησε τη λατρεία του Σταυρού, τη χρήση των εικόνων και του Αγιασμού και φρόντισε για τη σύνταξη του βιβλίου προσευχών που πρέπει να διαβάζονται στις Εκκλησίες. Μετά τον αποκεφαλισμό του αδερφού του (1549) που τον αντιμαχόταν και αφού κατέστειλε μια λαϊκή εξέγερση, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που προκλήθηκαν από τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Σκωτίας, έδωσαν στην αριστοκρατία την ευκαιρία να τον ανατρέψει (1549) και να τον αντικαταστήσει με τον Ουόρικ. Ο τελευταίος, αφού αποκεφάλισε τον Δούκα του Σόμερσετ, έπεισε τον νεαρό βασιλιά, ο οποίος πέθαινε, να αποκληρώσει τις δύο αδερφές του και να αφήσει τον θρόνο στην [[Ιωάννα Γκρέι]], η οποία ήταν κόρη της Μαρίας αδερφής του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]]. Λίγο μετά από τα γεγονότα αυτά ο Εδουάρδος πέθανε (6 Ιουλίου 1553). Τάφηκε στις 8 Αυγούστου 1553 στο [[Αββαείο του Ουέστμινστερ]].
