Θεογονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Η τρίτη γενιά: όντως θέλει επέκταση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''Θεογονία''' είναι επικό ποίημα του [[Ησίοδος|Ησιόδου]] που περιγράφει, σε αντίθεση με τις κοσμογονίες άλλων ανατολικών λαών, την καταγωγή των θεών της [[ελληνική μυθολογία|ελληνικής μυθολογίας]] όπως αυτοί γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν στην ανθρώπινη αντίληψη κατόπιν πρώιμων παρατηρήσεων μαζί με τη Γη (Γαία), τους ποταμούς, την απέραντη θάλασσα, τα λαμπρά άστρα και τον πλατύ υπεράνω όλων ουρανό. Θεωρείται ότι γράφτηκε μετά τα Ομηρικά έπη τα οποία αποτελούν πηγή του έργου υπολογίζοντας θεωρητικά γύρω στο 1000 - 700 π.Χ. Η Θεογονία του Ησιόδου αποτελεί μια σημαντικότατη πηγή για την αρχαία ελληνική μυθολογία, που αναφέρει το σύνολο σχεδόν των ιδεατών θεοτήτων που σέβονταν και τιμούσαν οι [[αρχαίοι Έλληνες]].
Το ποίημα αποτελείται από 1022 εξάμετρα και αρχίζει από την πρώτη γενεά θεών, το Χάος,
==Οι γενεές==
Γραμμή 8:
==== Η πρώτη γενιά ====
Ο Ησίοδος αφού ευχαριστεί τις [[Μούσες]] για την έμπνευση που του έδωσαν, εξηγεί ότι αυθόρμητα εμφανίστηκε το [[Χάος (μυθολογία)|Χάος]] που γέννησε την πρώτη θεϊκή Τριάδα, την [[Γαία (μυθολογία)|Γη]], ως έννοια της ύλης, τον [[Τάρταρος|Τάρταρο]] ως έννοια του χρόνου και του θανάτου και τον [[Έρως|Έρωτα]], ως έννοια της δημιουργίας.<br />
Στη συνέχεια, από το Χάος ξεπήδησε το [[Έρεβος (μυθολογία)|Έρεβος]] και η [[Νυξ|Νύχτα]]. Από την ένωση της Νύχτας με το Έρεβος γεννήθηκαν ο [[Αιθέρας (μυθολογία)|Αιθέρας]] και η [[Ημέρα (μυθολογία)|Ημέρα]]. Η Γη, με παρθενογένεση, γέννησε τον [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανό]], τα Oὔρεα ([[
Ο Ουρανός ζευγάρωσε με τη Γαία και γεννήθηκαν 12 [[Τιτάνες]]: ο [[Ωκεανός (μυθολογία)|Ωκεανός]], ο [[Κόιος]], ο [[Κρείος]], ο [[Υπερίων]], ο [[Ιαπετός]], η [[Θεία (μυθολογία)|Θεία]], η [[Ρέα]], η [[Θέμις]], η [[Μνημοσύνη]], η [[Φοίβη (μυθολογία)|Φοίβη]], η [[Τηθύς]] και ο [[Κρόνος]], 3 [[Κύκλωπες]]: ο [[Βρόντης]], ο [[Στερόπης]] και ο [[Άργης]] και τέλος 3 [[Εκατόγχειρες]]: ο [[Βριαρεύς|Βριαρέας]], ο [[Κόττος]] και ο [[Γύγης]].
==== Η δεύτερη
Η δεύτερη
====Η τρίτη
{{επέκταση ενότητας}}
Στην τρίτη
== Ανάλυση ==
Γραμμή 26:
Μετά την κλασική περίοδο, η θεόσταλτη βασιλεία επανεισάγεται στην [[Ελλάδα]], και συγκεκριμένα πρώτα στην [[Μακεδονία]], από τις βασιλικές παραδόσεις της [[Περσία|Περσίας]].
Αν και χρησιμοποιείται συχνά ως βιβλίο-πηγή για την ελληνική μυθολογία, η Θεογονία είναι ταυτόχρονα κάτι λιγότερο και κάτι περισσότερο από αυτό. Με επίσημους όρους είναι ένας ύμνος που επικαλείται τον Δία και τις [[Μούσες]]: παράλληλα κείμενα μεταξύ της και του αρκετά μικρότερου [[Όμηρος|Ομηρικού]] Ύμνου στις Μούσες κάνουν φανερό πώς η Θεογονία αναπτύχθηκε μέσα από μία παράδοση υμνικών
Δυτικοί μελετητές υποστηρίζουν πως η Θεογονία επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις μυθολογικές παραδόσεις της εγγύς Ανατολής. Το μοτίβο της διαδοχής Ουρανός-Κρόνος-Δίας, για παράδειγμα, φαίνεται να έχει προέλθει από τη Χουριτική μυθολογία, διαμέσου της
==Υποσημειώσεις==
| |||