Κωνσταντίνος Βολανάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κωνσταντίνος Βολανάκης''' ή '''Βολονάκης''' ([[Ηράκλειο]] [[Κρήτη]]ς, [[1837]]–[[Πειραιάς]], [[29 Ιουνίου]] [[1907]]) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς έλληνεςΈλληνες ζωγράφους του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]].

Μετά την αποφοίτησή του από την Ακαδημία του [[Μόναχο|Μονάχου]], ο Βολανάκης εργάστηκε στο [[Μόναχο]], την [[Βιέννη]] και την [[Τεργέστη]]. Το [[1883]] επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] εγκαταστάθηκε στον [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Σε αυτό συνετέλεσε και η πίεση της γυναίκας του ''"η οποία δεν άντεχε τον κρύο χειμώνα του Μονάχου".'' ΟμωςΌμως ο κουμπάρος του Νικόλαος Γύζης τον απέτρεψε να γυρίσει στήν Αθήνα, γιατί ''"εκεί οι πίνακες ζωγραφικής πωλούνται εξευτελιστικώς εις τον Κήπο των Τιτάνων".'' Από την ίδια χρονιά και μέχρι το [[1903]] δίδαξε στην Σχολή των Ωραίων Τεχνών (μετέπειτα [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]]) της [[Αθήνα]]ς αρχικά το μάθημα της Στοιχειώδους Γραφής και αργότερα το μάθημα της Αγαλματογραφίας. Στο μεταξύ τόσο της πολυμενούς οικογένειάς του όσο και των χαμηλών τιμών πωλήσεως των πινάκων του, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του φτωχός. Είναι χαρακτηριστικό, ότι λόγω της πενίας αντέστρεψε το σύνηθες, και αντί να αγοράζουν τους πίνακές του και μετά οι πελάτες να πηγαίνουν στον κορνιζά, αυτός συνεργάσθηκε με τον κορνιζά Λούτσο στόνστον Πειραιά, και ζωγράφιζε πίνακες που να ταιριάζουν σε μέγεθος με τις ξυλόγλυπτες κορνίζες του! Ταλαιπωρημένος από μιάμια κήλη, τελικά πέθανε στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] το [[1907]], ενώ ''"στην κηδεία του παρευρέθησαν μόνο 5-6 άτομα".'' <ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref>

Σύμφωνα με την επίσημη γραμμή της Ακαδημίας Μονάχου, τότε που σπούδαζε ο Βολανάκης, οι καθηγητές συνιστούσαν "αποφυγή της τοπιογραφίας, γιατί αποτελεί την παρακμή της ζωγραφικής" και συνιστούσαν ενασχόληση με την προσωπογραφία. Φαίνεται από το έργο του ότι ο Βολανάκης ΔένΔεν είχε ταλέντο στήνστην προσωπογραφία, όπως ο ανεπανάληπτος [[Γεώργιος Ιακωβίδης]], ή ο [[Νικόλαος Γύζης]]. ΕτσιΈτσι προσπέρασε αυτή την απαγόρευση ενασχολούμενος με το αγαπημένο του θέμα, τη θαλασσογραφία. Το ταλέντο του αναγνωρίσθηκε νωρίς, αλλά στάθηκε τυχερός ύστερα από ένα ιστορικό γεγονός. Το [[1866]] έλαβε χώρα στήνστην Αδριατική θάλασσα, κοντά στίςστις Δαλματικές ακτές, η [[Ναυμαχία της Λίσσας]] μετξύμεταξύ των στόλων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ιταλίας. Νίκησε η [[Αυστρία]]. Ο Αυτοκράτορας τότε προκήρυξε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής γιάγια την απεικόνιση αυτού του σημαντικού γεγονότος. Στο διαγωνισμό αυτό ο [[Κωνσταντίνος Βολανάκης]] ήρθε πρώτος και έλαβε ως έπαθλο 1000 χρυσά φιορίνια και δωρεά ταξίδια - κρουαζιέρες με το πολεμικό ναυτικό της Αυστρίας γιάγια 3 χρόνια. Εκμεταλλευόμενος αυτά τα ταξίδια ζωγράφισε μιάμια δεκάδα περίπου άλλους πίνακες σχετικούς με πλοία και θάλασσα όπως το πλοίο Kaiser κλπ.<ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref>. Σήμερα, ο πίνακας του Κ. Βολανάκη '''"Η Ναυμαχία της Λίσσας"''' βρίσκεται στόστο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης.

ΕναΈνα από τα διάσημα έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη είναι '''"Η Πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας"''', εκτελεσμένο τουλάχιστον δύο φορές (ιδιωτική συλλογή Stavros Michalarias Art, Αθήνα, και "Πυρπόληση Τουρκικής Φρεγάτας" 1882, Ναυτικό Μουσείο Πειραιάς). Παρόμοιο είναι και το έργο του "Η Πυρπόληση του Τουρικού δικρότου, Δημοπρασία Christie's Αθήνα 1994). Το ίδιο έργο ζωγράφισε και ο [[Νικηφόρος Λύτρας]] (βρίσκεται στήνστην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στόστο Μέτσοβο Ιωαννίνων). Με μιάμια προσεκτική ματιά στούςστους δύο πίνακες διαπιστώνεται εύκολα η διαφορετική τεχνοτροπία των δύο ζωγράφων. Ο μένμεν Κ. Βολανάκης εστιάζει στόστο γεγονός της πυρπόλησης δίνοντας σημαστίασημασία στήνστην απεικόνιση του πλοίου που το ζώνουν οι φλόγες ενώ σαν λεπτομέρειες διακρίνονται οι Τούρκοι ναυαγοί και ελάχιστα οι πυρπολητές. Αντίθετα ο [[Νικηφόρος Λύτρας]] έχει σαν πρώτο πλάνο την ομάδα των πυρπολητών να κωπηλατούν δυνατά γιάγια να απομακρυνθούν, με όρθιο τον Κανάρη να χαιρετά χαρούμενος, ενώ στόστο θάθοςβάθος θολά και σκοτεινά φαίνεται πυρπολημένο το πλοίο μέσα στίςστις φλόγες ενώ οι Τούρκοι ναυτικοί προσπαθούν να κετεβούνκατεβούν στίςστις βάρκες με σχοινιά. Ο Βολανάκης λοιπόν είναι θεματοκεντρικός, ενώ ο Λύτρας ανθρωποκεντρικός.<ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref>

Στην μικρή ελαιογραφία του '''"Βαρκάδα στόστο ποτάμι"''' (1η εκτέλεση, ιδιωτική συλλογή Αθήνα, και 2η εκτέλεση Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου) ο Βολανάκης ξεφεύγει λίγο από τη θαλασσογραφία, μας μεταφέρει σε Ιόνιο τοπίο, στις εκβολές κάποιου ποταμού όπου κάνουν βαρκάδα μιάμια ομάδα καλοντυμένων δυτικότροπα αστών. Αυτό που ξεχωρίζει στόνστον πίνακα είναι αφαφενός ενός μένμεν ο ουρανός που είναι μένμεν καθαρός αλλά απογευμανινόςαπογευματινός μουντός, και οι αντανακλάσεις του φωτός στόστο ποτάμι σε τρείςτρεις ζώνες κατά σειράν, μπλέμπλε δεξιά, πορτοκαλί-ρόζροζ ενδιάμεσα και σκιά των δέντρων αριστερά. Η όλη εικόνα δημιουργεί το ίδιο κλίμα γαλήνης όπως όλοι οι πίνακές του με τα αραγμένα καράβια σε λιμάνια.Αν και ιμπρεσσιονιστής, κυριαρχεί στόστο έργο του το καφέ και το σιέλ, πουθενά δεν υπάρχει έντονο μπλέμπλε. Τέλος σημαντικές χρωματικές αποκλίσεις διαπιστώνονται στα χρώματα της ομπρέλας ήλιου που κρατά η κοπέλα στη βάρκα<ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref>

Διάσημο είναι το έργο του Κ. Βολανάκη '''"Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας"''' (βρίσκεται στόστο γραφείο του αρχηγού ΓΕΝ, Χολαργός). Αρχικά θεωρήθηκε ότι επρόκειταιεπρόκειτο γιάγια τη [[Ναυμαχία του Ακτίου]] γι αυτό και εκ παραδρομής μιάφωτογραφίαμια φωτογραφία του πίνακα κοσμεί την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας. ΟμωςΌμως η διδακτορική διατριβή του Μανώλη Βλάχου (1974) απέδειξε ότι πρόκειται γιάγια τη Ναυμαχία της Σαλαμίας, έργο επί παραγγελία του Ελληνικού κράτους, και η βασίλισσα που απεικονίζεται στήνστην πλώρη ενός σκάφους δεν είναι η Κλεοπάτρα αλλά η βασίλισσα της Φρυγίας Αρτεμισία η οποία είχε συμμαχήσει με τον Ξέρξη.<ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref>

Σήμερα τα περισσότερα έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, ενώ μιάμια μικρή μερίδα βρίσκεται στήνστην Gallery Stavros Michalarias, στήνστην Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, στόστο Ίδρυμα Κουτλίδη και στήνστην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη. Ορισμένα έργα του έχουν δημιουργηθεί εις διπλούν, όπως η "Πυρπόληση της Τουρκικής φρεγάτας" και η "Απογευματική βαρκάδα". <ref> "Κωνσταντίνος Βολανάκης" Λεύκωμα του Λυδάκη Στέλιου, Εκδόσεις Αδάμ - Πέργαμος, ISBN: 960-500-192-6, Σελίδες: 217, Έτος Έκδοσης: 1997"</ref> Το Νοέμβριο του [[2008]] το έργο του ''«Η Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο»'' σημείωσε νέο ιστορικό ρεκόρ για τιμή ελληνικού πίνακα σε δημοπρασία, πλησιάζοντας το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ. [http://www.enet.gr/online/online_hprint?id=27298272]. Το έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη «Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο», πουλήθηκε στη δημοπρασία του Sotheby's €1.970.855. To έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη «Το λιμάνι του Βόλου τη νύχτα», πουλήθηκε επίσης σε δημοπρασία του Sotheby's €951.965. <ref> Eλευθεροτυπία, 2009: Ρεκόρ τιμών πωλήσεως γιάγια πίνακες του Βολανάκη στόνστον οίκο Sotheby's</ref>