Χημικός δεσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:electron dot.svg|300px|thumb|right|Παραδείγματα απεικόνισης χημικών δεσμών, με [[σημεία Λιούις]] (''Lewis dot''), μεταξύ [[άνθρακας|άνθρακα]] ''C'', [[υδρογόνο|υδρογόνου]] ''H'' και [[οξυγόνο|οξυγόνου]] ''O''. Η απεικόνιση των χημικών δεσμών με σημεία Λιούις αντιπροσωπεύει μια πρώιμη προσπάθεια για να περιγραφούν οι χημικοί δεσμοί και βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε ευρεία χρήση.]]
 
'''Χημικός δεσμός''' καλείται η ελκτική δύναμη που συνδέει [[άτομο|άτομα]], [[ιόν|ιόντα]] ή [[μόριο|μόρια]], που επιτρέπει το σχηματισμό μορίων (με την ευρεία έννοια) [[χημική ουσία|χημικών ουσιών]], που περιέχουν δύο ή περισσότερα άτομα. Ο όρος επεκτείνεται επίσης στις ελκτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των «μορίων» της ίδιας ουσίας ([[δυνάμεις συνοχής}}]]) και στις ελκτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των «μορίων» διαφορετικών ουσιών ([[δυνάμεις συνάφειας]]), που βρίσκονται σε [[μίγμα|μείξη]] ή επαφή. Ο χημικός δεσμός δημιουργείται με την ηλεκτροστατική έλξη ανάμεσα σε αντίθετα [[ηλεκτρικό φορτίο|ηλεκτρικά φορτία]], είτε μεταξύ των [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]] και των πυρήνων είτε ως αποτέλεσμα μιας διπολικής έλξης. Η ισχύς των χημικών δεσμών ποικίλει σημαντικά, καθώς υπάρχουν τόσο «ισχυροί δεσμοί», όπως οι [[ομοιοπολικός δεσμός|ομοιοπολικοί δεσμοί]] ή οι [[ετεροπολικός δεσμός|ετεροπολικοί δεσμοί]], αλλά και «ασθενείς δεσμοί», όπως οι [[αλληλεπίδραση διπόλου - διπόλου|αλληλεπιδράσεις διπόλου - διπόλου]], η [[δύναμη διασποράς του Λονδίνου|οι δυνάμεις διασποράς του Λονδίνου]] (''London dispersion force'') και ο [[δεσμός υδρογόνου|οι δεσμοί υδρογόνου]].
 
Αφού τα αντίθετα ηλεκτρικά φορτία έλκονται μέσω μιας απλής [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητικής δύναμης]], τα αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια που περιφέρονται γύρω από τους πυρήνες και τα θετικά φορτισμένα [[πρωτόνιο|πρωτόνια]] των πυρήνων αυτών έλκονται. Ένα ηλεκτρόνιο που βρίσκεται μεταξύ δύο πυρήνων έλκει και έλκεται και από τους δύο. Η έλξη αυτή δημιουργεί ένα χημικό δεσμό. Εξαιτίας του ότι τα [[υλόκυμα|υλοκύματα]] των ηλεκτρονιακών νεφών έχουν μικρότερη [[μάζα]] και καταλαμβάνουν πολύ μεγαλύτερο όγκο σε σύγκριση με τους πυρήνες, αυτός ο όγκος που καταλαμβάνεται από τα ηλεκτρονιακά νέφη κρατά τους ατομικούς πυρήνες σε μια σχετική απόσταση, σε σύγκριση με το ίδιο το μέγεθος των πυρήνων αυτών. Αυτό το [[φαινόμενο]] περιορίζει την απόσταση μεταξύ των πυρήνων των ατόμων σε ένα χημικό δεσμό.