Ως '''νεκρόπολιςνεκρόπολη''' (νεκρόποληνεκρόπολις) στην [[αρχαιολογία]] αναφέρεται ταφικό πεδίο ή ταφικό σύμπλεγμα με ακανόνιστη ή κανονική σχεδίαση που θυμίζει ενίοτε αστικό [[Πολεοδομία|πολεοδομικό]] σχεδιασμό. Σε αρκετές περιπτώσεις (βλ. Ταρκινία και Κερβετέρι των [[Ετρούσκοι|Ετρούσκων]]<ref>Oleson John P. 1976, "Regulatory Planning and Individual Site Development in Etruscan Necropoles" στο ''The Journal of the Society of Architectural Historians'', Vol. 35, No. 3 (Οκτ), 204-218.</ref> [[Αρχαία Αίγυπτος|αιγυπτιακές]] και [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικές]] νεκροπόλεις) οι εκτάσεις που καλύπτουν τα ταφικά πεδία είναι μεγαλύτερες από εκείνες που καλύπτουν οι κατοικήσεις από τις οποίες εξαρτώνται<ref>3,5 χλμ<sup>2</sup> στην περίπτωση της νεκρόπολης Gabbari, στην [[Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου]]. Βλ. Riggs Christina 2002, "Necropolis I" στο ''The Journal of the American Oriental Society'' , Vol. 122.</ref>
[2]. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η [[αρχαιολογική μαρτυρία]] υποδεικνύει ένα πρότυπο ανάπτυξης, σύμφωνα με το οποίο μικρά ταφικά πεδία αναπτύχθηκαν, σταδιακά περιβαλόμενα από μεγάλους αριθμούς τάφων.
