Φασματικοί τύποι αστέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Εικόνα:HR-diag-no-text.svg|thumb|250px|[[διάγραμμαΔιάγραμμα Χέρτζσπρουνγκ-Ράσελ]]: <br />[[άξονας τετμημένων]]: [[φασματικός τύπος]]<br />

Όπως είναι εμπειρικά γνωστό καθώς αυξάνεται η [[θερμοκρασία]] ενός σώματος όταν αυτό [[πυράκτωση|πυρακτωθεί]] παρουσιάζει αρχικά χρώμα ερυθρό (ερυθροπύρωση), στη συνέχεια ανερχόμενη η θερμοκρασία του το χρώμα του γίνεται προοδευτικά λευκότερο μέχρι που φθάνει το κυανόχρωοκυανόχρουν (λευκοπύρωση). Κατά τον ίδιο τρόπο διαπιστώθηκε ότι και οι αστέρες παρουσιάζουν διάφορα χρώματα τα οποία και είναι συνάρτηση της θερμοκρασίας τους. Έτσι παρατηρώντας τους [[αστέρας|αστέρες]] από τους θερμότερους στους λιγότερο θερμούς χρωματικά παρουσιάζονται ως κυανόλευκοι, λευκοί, λευκοκίτρινοι, κίτρινοι, χρυσοκίτρινοι, ερυθροί και βαθείς ερυθροί. Έτσι αποφασίστηκε οι αστέρες, με γνώμονα ακριβώς αυτή τη χρωματική διαφορά τους, να καταταχθούν σε διαφορετικούς τύπους. Μεγάλη βοήθεια σ΄ αυτό το τρόπο κατάταξης πρόσφερε στους αστρονόμους η [[φασματοσκοπία]] με συνέπεια σήμερα οι αστέρες να προσδιορίζονται σε '''φασματικούς τύπους'''.

Όλοι σχεδόν οι αστέρες παρουσιάζουν [[φάσμα|φάσμα απορρόφησης]], ενώ πολλοί λίγοι [[φάσμα|φάσμα εκπομπής]]. Το φάσμα απορρόφησης αποδεικνύει ότι οι αστέρες του φάσματος αυτού είναι διάπυροι και περιβάλλονται αποαπό ατμόσφαιρα με χαμηλή θερμοκρασία ως προς εκείνη της επιφάνειάς τους. Η ατμόσφαιρά τους προκαλεί απορρόφηση του συνεχούς φάσματος της επιφανείας τους έτσι ώστε αυτό να διακόπτεται από πολλές σκοτεινές γραμμές. Αλλά και το φάσμα εκπομπής με φωτεινές γραμμές που παρουσιάζουν ελάχιστοι αστέρες αποδεικνύει επίσης ότι και αυτοί βρίσκονται σε διάπυρη κατάσταση και ότι περιβάλλονται από ατμόσφαιρα με θερμοκρασία όμως υψηλότερη της επιφανειακής τους.

Αν και το πλήθος των αστέρων είναι μεγάλο εντούτοις οι ποικιλίες των φασμάτων τους δεν είναι πολλές με συνέπεια να μπορούν να καταταγούν όλα τα αστρικά φάσματα και ασφαλώς και όλοι οι παρατηρουμενοιπαρατηρούμενοι αστέρες σε 12δώδεκα φασματικούς τύπους, οι οποίοι και ονομάζονται κατά σειρά με τα λατινογράμματαλατινικά γράμματα '''Q''', '''W''', '''O''', '''B''', '''A''', '''F''', '''G''', '''K''', '''M''', '''N''', '''R''' '''S'''. Εξ όλων αυτών σημαντικότεροι είναι μόνο οι εξής έξι: