Χημική ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
'''Xημική ένωση''' είναι κάθε [[χημική ουσία]] που αποτελείται από δύο ή περισσότερα [[χημικό στοιχείο|στοιχεία]]<ref>Brown, Theodore L.; LeMay, H. Eugene; Bursten, Bruce E.; Murphy, Catherine J.; Woodward, Patrick (2009), Chemistry: The Central Science, AP Edition (11th ed.), Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice Hall, pp. 5–6, ISBN 0-13-236489-1</ref><ref>Hill, John W.; Petrucci, Ralph H.; McCreary, Terry W.; Perry, Scott S. (2005), General Chemistry (4th ed.), Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice Hall, p. 6, ISBN 978-0-13-140283-6</ref><ref name="Whitten p.15">Whitten, Kenneth W.; Davis, Raymond E.; Peck, M. Larry (2000), General Chemistry (6th ed.), Fort Worth, TX: Saunders College Publishing/Harcourt College Publishers, p. 15, ISBN 978-0-03-072373-5</ref>, και που (επομένως) μπορεί να διαχωριστεί σε άλλες απλούστερες χημικές ουσίες με [[χημική αντίδραση|χημικές αντιδράσεις]]<ref> Wilbraham, Antony; Matta, Michael; Staley, Dennis; Waterman, Edward (2002), Chemistry (1st ed.), Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice Hall, p. 36, ISBN 0-13-251210-6</ref>. Κάθε χημική ένωση έχει μια μοναδική και ορισμένη [[χημική δομή]], αποτελείται από μια καθορισμένη [[αναλογία]] [[άτομο|ατόμων]]<ref name="Whitten p.15"/>, που κρατούνται μαζί με [[χημικός δεσμός|χημικούς δεσμούς]], σε μια ορισμένη χωρική διάταξη. Οι χημικές ενώσεις μπορεί να είναι [[μόριο|μοριακές ενώσεις]], που αποτελούνται από άτομά που συγκρατούνται με [[ομοιοπολικός δεσμός|ομοιοπολικούς δεσμούς]], [[ιόν|ιονικές ενώσεις]] που περιέχουν ιόντα που συγκρατούνται με [[ετεροπολικός δεσμός|ετεροπολικούς δεσμούς]], [[διαμεταλλική ένωση|διαμεταλλικές ενώσεςις]] που τα δομικά τους στοιχεία συγκρατούνται με [[διαμεταλλικός δεσμός|διαμεταλλικούς δεσμούς]] ή [[ένωση συναρμογής|σύμπλοκα]] που περιέχουν [[δεσμός συναρμογής|ομοιοπολικούς δεσμούς συναρμογής]]. Τα καθαρά χημικά στοιχεία και οι [[αλλότροπα|αλλομορφές]] τους δεν θεωρούνται χημικές ενώσεις, ακόμη και αν αποτελούνται από πολλά άτομα, γιατί αυτά είναι πάντα του ίδιου χημικού στοιχείου, όπως για παράδειγμα H<sub>2</sub>, Ο<sub>3</sub>, P<sub>4</sub> και S<sub>8</sub><ref>Halal, John (2008), "Chapter 8: General Chemistry", Milady's Hair Structure and Chemistry Simplified (5 ed.), Milady Publishing, pp. 96–98, ISBN 1-4283-3558-7</ref>. Τα τελευταία ονομάζονται διατομικά χημικά στοιχεία, πολυατομικά ατομικά χημικά στοιχεία ή αλλομορφές χημικών στοιχείων.
 
== Ευρύτεροι ορισμοί ==
 
Υπάρχουν εξαιρέσεις στον παραπάνω ορισμό, αφού πολλά [[στερεό|στερεά]] [[ορυκτό|ορυκτά]] υλικά συνηθισμένα στη [[Γη]], όπως για παράδειγμα πολλά [[πυρίτιο|πυριτιούχα ορυκτά]] δεν έχουν απλούς χημικούς τύπους και στα οποία τα διάφορα χημικά στοιχεία που τα αποτελούν συνδέονται χημικά μεταξύ τους, αλλά όχι ακριβώς σε σταθερές αναλογίες. Αυτές οι [[κρύσταλλος|κρυσταλλικές ενώσεις]] ονομάζονται [[μη στοιχειομετρική χημική ένωση|μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις]]. Η σύνθεσή τους ποικίλλει είτε εξαιτίας της παρουσίας ξένων στοιχείων παγιδευμένων μέσα στην κρυσταλλική τους δομή, είτε από το έλλειμα ή το πλεόνασμα των συνηθισμένων συστατικών τους στοιχείων. Τέτοιες μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις σχηματίζονται περισσότερο στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] και στο [[Μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]] της Γης.
 
Άλλες χημικές ενώσεις που θεωρούνται ως χημικά ταυτόσημες μπορεί να περιέχουν ποσότητες από βαριά ή ελαφρά [[ισότοπο|ισότοπα]] των συστατικών χημικών στοιχείων τους, τα οποία αλλάζουν ελαφρά την κατά βάρος αναλογία των χημικών στοιχείων τους.
 
== Αναφορές και σημειώσεις ==