Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1670-1730): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+εσωτ.σύνδ.,μ.συμπλ.
Γραμμή 1:
{{πηγές|13|05|2010}}
[[Αρχείο:Flickr - fusion-of-horizons - stavropoleos (273).jpg|thumb|right|300px|Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, τοιχογραφία στον Ορθόδοξο [[Ναός Σταυροπόλεως (Βουκουρέστι)|Ναό Σταυροπόλεως]] στο [[Βουκουρέστι]]]]
Ο '''Νικόλαος Μαυροκορδάτος''' ([[1670]]-[[1730]]) ήταν [[Φαναριώτες|Φαναριώτης]] λόγιος, ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας[[Μολδοβλαχία]]ς και μέγας διερμηνέας της Πύλης.
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στηστην [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιος του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο εξ απορρήτων)|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του εξ απορρήτων]], ηγεμόνα της Μολδαβίας και γόνου παλιάς αρχοντικής Φαναριώτικηςφαναριώτικης οικογένειας με Χιώτικη[[Χίος|χιώτικη]] καταγωγή.
 
Το [[1697]] διαδέχθηκε τον πατέρα του ως μέγας δραγουμάνος και το [[1709]] διορίστηκε ηγεμόνας της [[Μολδαβία|Μολδαβίας]]. Το [[1716]] ανέλαβε την ηγεμονία της [[Βλαχία|Βλαχίας]]ς, αλλά με την εισβολή του Αυστριακούαυστριακού στρατού στο [[Βουκουρέστι]] συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη [[Βιέννη]]. Τελικά με τη [[συνθήκη του Πασάροβιτς]] το [[1718]] αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Αμέσως στάλθηκε από τον Σουλτάνο στη Βλαχία, όπου ανέλαβε την ηγεμονία και στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του, το 1730.
 
Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του αποδείχτηκε ικανός. Κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να αναδιοργανώσει το διοικητικό σύστημα, να απωθήσει τους [[Τάταροι|Τατάρους]] και να επιβάλλειεπιβάλει μια τάξη σε μια περιοχή που σπαραζόταν από πολεμικές συγκρούσεις. Εκτός από τις ηγετικές και διοικητικές του ικανότητες, ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος επέδειξε και μια ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα, απόρροια της καλής εκπαίδευσης που είχε λάβει από νεαρή ηλικία. Το [[1719]] δημοσίευσε το ''«Περί των καθηκόντων»'' και στη συνέχεια το ''«Ψόγος Νικοτιανής»''. Μετά το θάνατο του, το [[1800]], δημοσιεύτηκε το ''«Φιλόθεου πάρεργα»'', το οποίο είναι γραμμένο σε αρχαιοελληνική γλώσσα και θεωρείται το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα των νεότερων χρόνων. Στο έργο του μπορεί να διακρίνει κανείς τις επιρροές του από το πνεύμα του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]].
 
Απεβίωσε στο [[Βουκουρέστι]] στις 3 Σεπτεμβρίου του 1730. Γιοί του ήταν οι [[Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος|Κωνσταντίνος]] και [[Ιωάννης Μαυροκορδάτος|Ιωάννης]] Μαυροκορδάτος, μετέπειτα ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας.
 
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 18 ⟶ 19 :
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
*[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13163#page/1/mode/2up Τσιώρη, Παρασκευή, ''Η ηθική και η πολιτική φιλοσοφία του Αλέξανδρου και του Νικόλαου Μαυροκορδάτου''], Διδακτορικήδιδακτορική διατριβή, [[Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων]], Σχολή Φιλοσοφική, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, Τομέας Φιλοσοφίας, 2002]
 
 
Γραμμή 44 ⟶ 45 :
[[Κατηγορία:Φαναριώτες]]
[[Κατηγορία:Οικογένεια Μαυροκορδάτου|Νικολαος]]
 
 
[[Κατηγορία:Έλληνες λόγιοι του 18ου αιώνα]]