Γαλατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά το 2ο αιώνα π.Χ., η περιοχή της σημερινής [[Γαλλία]]ς αποκαλούνταν από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]] ''Gallia Transalpina'' (''εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία''). Ο [[Ιούλιος Καίσαρας]] χωρίζει τους Γαλάτες σε τρεις εθνικές υποομάδες: τους [[Γκαλλία Μπελγκίκα|Βέλγους]] στο βορρά, τους [[Κέλτες]] στο κέντρο, και τους [[Ακουιτανία|Ακουιτανούς]] στα νοτιοδυτικά<ref>Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. ''[http://www.thelatinlibrary.com/caesar/gall1.shtml Ιούλιος Καίσαρας, Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού Πολέμου, Βιβλίο Α', κεφ. 1]</ref>. Κάποιοι μελετητές πιστεύουν πως οι Βέλγοι έχουν και [[κέλτες|κελτικές]] και [[γερμανία|γερμανικές]] ρίζες, ωστόσο το ζήτημα αυτό δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Αυτό οφείλεται στις πολιτικές παραμέτρους που παρεισέφρυσαν στην ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων από τους [[Γαλλία|Γάλλους]] ιστορικούς το 19ο αιώνα, οι οποίοι είχαν υιοθετήσει πλήρως την άποψη του Καίσαρα ότι η Γαλατία εκτεινόταν από τα [[Πυρηναία]] μέχρι το [[Ρήνος|Ρήνο]] προς βορρά, καθώς ευνοούσε τις εθνικές επεκτατικές φιλοδοξίες της χώρας υπό την ηγεσία του [[Ναπολέων Γ'|Ναπολέοντα Γ']].

 

 

Τον 2ο αιώνα π.Χ., η μεσογειακή Γαλατία είχε αναπτυχθεί κι ευημερούσε περισσότερο από τις βόρειες και έντονα δασώδεις γαλατικές περιοχές, στις οποίες υπήρχαν ελάχιστες πόλεις εκτός από φρούρια ([[λατινικά|λατ.]] ''oppidum/-a''). Η ευημερία των νότιων περιοχών ήταν ο λόγος που η [[αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] προσέτρεξε για βοήθεια προς τους κατοίκους της [[Μασσαλία]]ς, ενάντια στις επιθέσεις Λιγουρίων και Γαλατών. Μέχρι το [[121 π.Χ.]], οι [[Ρωμαίοι]] είχαν κατακτήσει την περιοχή της [[Προβηγκία]]ς. Έτσι, άρχισε να ανέρχεται σταδιακά και να αποκτά δύναμη η γαλατική φυλή των [[Αρβέρνοι|Αρβερνών]], η οποία κατοικούσε κυρίως τη σημερινή περιοχή του [[Κλερμόν-Φεράν]] και της [[Ωβέρνη]]ς και από την οποία καταγόταν ο γνωστός Γαλάτης στρατηγός [[Βερκιγγετόριξ]].