Ιωάννης Μαλάλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μαλάλας εκπαιδεύτηκε στην Αντιόχεια, όπου ήταν μάλλον νομικός, αλλά μετακόμισε στην [[Κωνσταντινούπολη]] την περίοδο του [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανού]] (πιθανώς μετά τη λεηλασία της Αντιόχειας από τους [[Πέρσες]] το [[540]]) <ref>Geoffrey Horrocks, ''Greek: A History of the Language and its Speakers'' (Longman Linguistics Library, 1997: ISBN 0582307090), p. 180.</ref>. Γνωρίζουμε επίσης, από τον ίδιο, ότι ταξίδεψε στη [[Θεσσαλονίκη]] και την [[Πανειάς|Πανειάδα]] <ref>Thurn, ''Ioannis Malalae Chronographia'', p. 1.</ref>. Έγραψε τη «Χρονογραφία» του σε 18 βιβλία, η αρχή και το τέλος των οποίων έχουν χαθεί. Τα κείμενα που μας σώζονται ξεκινούν με την μυθολογία της αρχαίας [[Αίγυπτος |Αιγύπτου]] και τελειώνουν με την εκστρατεία του Μαρκιανού, ανηψιού του Ιουστινιανού, στη βόρεια Αφρική το [[563]] (πιστεύεται ότι το πλήρες κείμενο σταματούσε στο θάνατο του Ιουστινιανού) <ref>Thurn, ''Ioannis Malalae Chronographia'', p. 2.</ref>. <br>Η εξιστόρησή του εστιάζει κυρίως στην Αντιόχεια και την Κωνσταντινούπολη, αλλά εκτός από τα γεγονότα σχετικά με τον Ιουστινιανό και τους διαδόχους του, η υπόλοιπη είναι μικρής ιστορικής χρησιμότητας. Ο συγγραφέας στηρίζεται στον [[Ευσέβιος ο Καισαρείας|Ευσέβιο Καισαρείας]] και άλλους συγγραφείς και φαίνεται πως αναμιγνύει πραγματικές ιστορίες με μύθους και εικόνες από τητην [[Βίβλος|Βίβλο]]<ref>Warren Treadgold, ''A History of Byzantine State and Society'' (Stanford University Press, 1997: ISBN 0-8047-2421-0), p. 267.</ref>. Το 18ο βιβλίο του που ασχολείται με τον Ιουστινιανό είναι γεμάτο με στοιχεία της αυτοκρατορικής προπαγάνδας. Ο Μαλάλας ήταν υποστηριχτήςυποστηρικτής της εκκλησίας και του κράτους και πραγματικός υπερασπιστής του θεσμού της μοναρχίας.

Στη δουλειά του, ο Μαλάλας χρησιμοποιεί αρκετές προγενέστερες πηγές (π.χ. τον [[Ευστάθιος Επιφανεύς|Ευστάθιο Επιφανέα]]) και το έργο του απευθύνεται όχι στους μορφωμένους αλλά στους μοναχούς και τον απλό κόσμο, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά από χρονογράφο της εποχής του. ΣτοΣτον γραπτό του λόγο χρησιμοποιεί ακατάπαυστα λέξεις της καθομιλουμένης γλώσσας (όπως τεχνική ορολογία και γραφειοκρατικούς όρους) και παρά την επικείμενη στροφή της αυτοκρατορίας από τα [[λατινικά]] στα [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]], εκείνος παραθέτει τους λατινικούς όρους παράλληλα με τους ελληνικούς. Το γενικότερο στυλύφος γραφής του είναι απλό, αποδίδοντας την επιθυμία του να επικοινωνήσει απευθείας με τον αναγνώστη μέσω της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας όπως αυτή είχε εξελιχθεί στα χρόνια του<ref>Horrocks, ''Greek'', σελ. 179-81, q.v. για λεπτομέρεις λεκτικών και συντακτικών όρων; δες επίσης σελ. 181-82 για κείμενο του Μαλάλα με μεταφράσεις που δείχνουν πώς θα ακούγονταν τα γραπτά του στην καθομιλουμένη Ελληνική της εποχής του (αγγλικά).</ref>.