Κρίσπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Disambiguated: Χρυσούπολη → Ουσκουντάρ |
||
Γραμμή 17:
Τα έτη [[318]], [[320]] και [[323]] μ.Χ., ο Κρίσπος ηγήθηκε νικηφόρων εκστρατειών εναντίον των Φράγκων και των Αλαμάννων, ενισχύοντας έτσι την παρουσία των Ρωμαίων στην περιοχή. Το [[322]] επισκέφθηκε με τον πατέρα του στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]], όπου τα πλήθη τον υποδέχτηκαν με μεγάλες τιμές. Οι στρατιώτες τον λάτρευαν για τις στρατηγικές του ικανότητες και γα τις νίκες στις οποίες οδηγούσε τα στρατεύματά του και ιδιαίτερα οι Εθνικοί, οι οποίοι μισούσαν τον Κωνσταντίνο για τη φιλοχριστιανική του πολιτική. Κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Ο Κρίσπος δεν ήταν χριστιανός κι ούτε έδειχνε κάποια συμπάθεια για τη νέα θρησκεία, ήταν η κρυφή ελπίδα όλων των Εθνικών στις δυτικές περιοχές της αυτοκρατορίας για πλήρη αποκατάσταση των προνομίων τους σε σχέση με τον εξ ανατολής προερχόμενο Χριστιανισμό.
Κατά τα επόμενα χρόνια, ο Κρίσπος βοήθησε τον πατέρα του στον πόλεμο εναντίον του [[Λικίνιος|Λικίνιου]]. Τότε, πέτυχε την πιο σημαντική νίκη της στρατιωτικής του πορείας και εδραίωσε έτσι τη φήμη του ως γενναίου και ικανού στρατιωτικού: Το [[324]] μ.Χ. ο Κωνσταντίνος διόρισε τον Κρίσπο αρχηγό του στόλου του, ο οποίος απέπλευσε από το λιμάνι του [[Πειραιάς|Πειραιά]] και στα νερά του [[Ελλήσποντος|Ελλησπόντου]] ναυμάχησε με τον κατά πολύ ισχυρότερο στόλο του Λικίνιου. Τα διακόσια πλοία του Κωνσταντίνου, υπό τις διαταγές του Κρίσπου, νίκησαν κατά κράτος τα διπλάσια σε αριθμό πλοία του Λικίνιου. Μετά το πέρας της ναυμαχίας, ο Κρίσπος με ένα τμήμα των ρωμαϊκών λεγεώνων (οι υπόλοιπες λεγεώνες ακολουθούσαν υπό τις διαταγές του Κωνσταντίνου) καταδίωξε τον ηττημένο Λικίνιο και τον αντιμετώπισε σε ακόμη μία νικηφόρα μάχη έξω από τη [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]]. Ο Κρίσπος συνέβαλε έτσι καθοριστικά στη νίκη του πατέρα του κατά του αντιπάλου του Λικινίου.
Ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ υπερήφανος για τις επιτυχίες του γιου του και για να τον τιμήσει διέταξε και κόπηκαν νομίσματα με τη μορφή του Κρίσπου, φτιάχτηκαν αγάλματα, μωσαϊκά, κεραμικές μορφές του νεαρού Καίσαρα, κτ.λ. Πανηγυρικοί λόγοι γράφτηκαν, οι οποίοι εξήραν τις αρετές του Κρίσπου και ο [[Ευσέβιος]] έγραφε για τον θεοφιλέστατο Κρίσπο, ο οποίος είναι πανάξιος να συγκριθεί με τον πατέρα του (βλ. Ευσεβίου, Εκκλησιαστική Ιστορία, 10.9.6. και 10.9.4. Αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι ο Ευσέβιος αφαίρεσε τα αποσπάσματα για τον Κρίσπο από την τελική έκδοση του έργου του, μετά την εκτέλεσή του). Εκείνη την περίοδο, είναι πολύ πιθανό ότι ο Κωνσταντίνος σκεφτόταν να χρίσει τον Κρίσπο διάδοχό του.
| |||