Ιβάν Πάβλοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ιβάν Πετρόβιτς Πάβλοφ''' ([[Ρωσική γλώσσα|Ρωσ.]] Иван Петрович Павлов, [[ΔΦΑ]]: [ɪˈvan pʲɪˈtrovʲɪt͡ɕ ˈpavləf], [[14 Σεπτεμβρίου]], [[1849]] Ριαζάν, χωριό της Κεντρικής Ρωσίας – [[27 Φεβρουαρίου]], [[1936]] [[Μόσχα]]) ήταν [[Ρωσία|Ρώσος]] [[φυσιολογία|φυσιολόγος]], [[ψυχολογία|ψυχολόγος]] και [[Ιατρική|ιατρός]]. Τιμήθηκε με το [[Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής]] το [[1904]] για έρευνες σχετικές με τη φυσιολογία του [[πεπτικό σύστημα|πεπτικού συστήματος]]. Είναι ευρύτατα γνωστός για το [[πείραμα|πείραμά]] του στο φαινόμενο των εξαρτημένων ανακλαστικών. Ο Πάβλοφ παρόλο που αντιμετώπιζε με [[Σκεπτικισμός|σκεπτικισμό]] την νεαρή για την εποχή του [[επιστήμη]] της [[ψυχολογία|ψυχολογίας]], θεωρούσε πως η θεωρία των εξαρτημένων ανακλαστικών θα μπορούσε να ερμηνεύσει την [[ψύχωση|ψυχωσική]] συμπεριφορά. Από αυτή την άποψή οι ιδέες του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη [[συμπεριφορισμός|συμπεριφοριστική]] [[θεωρία]] της ψυχολογίας, την οποία εισήγαγε ο [[Τζον Γουότσον]] το 1913<ref>[http://www.pbs.org/wgbh/aso/databank/entries/bhpavl.html A Science Odyssey: Ivan Pavlov]</ref>.