Σύνταξη (γλωσσολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο πλαίσιο της [[Γενετική Μετασχηματιστική Γραμματική|γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής]] του [[Νόαμ Τσόμσκι]] (της οποίας οι πιο πρόσφατες εκδοχές είναι το πρότυπο Κυβέρνησης και Αναφορικής Δέσμευσης και το Μινιμαλιστικό Πρόγραμμα), η δομή της πρότασης αναπαρίσταται με δενδροδιαγράμματα ("tree diagrams"/"phrase markers"=''φραστικοί δείκτες'') , τα οποία δείχνουν την ιεραρχική δόμηση των συστατικών της. Στόχος της γενετικής θεωρίας είναι να περιγράψει το πώς ο "ιδανικός ομιλητής" παράγει, με ένα πεπερασμένο λεξικό και έναν πεπερασμένο αριθμό κανόνων και περιορισμών, ένα απεριόριστο πλήθος γραμματικών προτάσεων, απεριόριστου επίσης μήκους, ό,τι συνήθως αποκαλείται "γλωσσική δημιουργικότητα". Για την θεωρία αυτή, η βάση της παραγωγής των γλωσσικών εκφράσεων είναι η σύνταξη, έχει δηλαδή "γενετικό ρόλο", ενώ οι υπόλοιποι τομείς που διαμορφώνουν το γλωσσικό μήνυμα, ο [[φωνολογία|φωνολογικός]] και ο σημασιολογικός/λογικός, έχουν χαρακτήρα "ερμηνευτικό", ερμηνεύουν δηλαδή τα χαρακτηριστικά/τις οδηγίες που περιλαμβάνει η συντακτική δομή, για τον καθορισμό της ηχητικής της μορφής, αφενός, και του νοήματός της, αφ'ετέρου.

 

 

Στην [[πληροφορική]], ο όρος "σύνταξη" χρησιμοποιείται για να δείξει το κυριολεκτικό κείμενο (παράδειγμα στη φωτογραφία) που γράφεται σε μια επίσημη γλώσσα ή τη γλώσσα προγραμματισμού, σε αντιδιαστολή με τη σημασιολογία ή τη σημασία της.