Αιθανόλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το εμπειρικό όνομα '''«αλκοόλη»''' φαίνεται να προέρχεται από το αραβικό ''Al Cuhl'' (καλλωπιστική σκόνη αντιμονίου αλλά και το προϊόν απόσταξης)<ref>''[http://dictionary.reference.com/browse/alcohol The American Heritage Dictionary of the English Language]'', Fourth Edition, Houghton Mifflin Harcourt, 2009.</ref>, όρος από τον οποίο προέρχεται και η ονομασία ολόκληρης της [[ομόλογη σειρά|υπερομόλογης σειράς]] των [[αλκοόλη|αλκοολών]].

 

 

Το [[1796]], ο [[Γιόχανν Τομπίας Λόουιτζ]] παρήγαγε καθαρή αιθανόλη φιλτράροντας αποσταγμένη αιθανόλη διαμέσου [[ενεργός άνθρακας|ενεργού άνθρακα]]. Ο [[Αντονίν Λαβουασιέ]] περιέγραψε την αιθανόλη ως [[χημική ένωση]] [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο|υδρογόνου]] και [[οξυγόνο|οξυγόνου]] και το [[1808]] ο [[Νίκολας - Θέοντορ ντε Σαουσαίρ]] επιβεβαίωσε το χημικό τύπο της αιθανόλης<ref> Lowitz, T. (1796) "Anzeige eines, zur volkommen Entwasserung des Weingeistes nothwendig zu beobachtenden, Handgriffs" (Report of a task that must be done for the complete dehydration of wine spirits [i.e., alcohol-water azeotrope]), (Crell's) Chemische Annalen …, vol. 1, pp. 195–204. See pp. 197–198: Lowitz dehydrated the azeotrope by mixing it with a 2:1 excess of anhydrous alkali and then distilling the mixture over low heat.</ref>. 50 χρόνια αργότερα, ο [[Άρτσιμπαλ Σκοττ Κούπερ]] δημοσίευσε το συντακτικό τύπο της αιθανόλης. Ήταν ένας από τους πρώτους συντακτικούς τύπους που επιβεβαιώθηκαν<ref name=Couper>{{cite journal|author=Couper AS|year=1858|title=On a new chemical theory|journal=Philosophical magazine|format=online reprint|volume=16|issue=104–16|url=http://web.lemoyne.edu/~giunta/couper/couper.html|accessdate=2007-09-03}}</ref>.