Μπάουχαους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κάτω από έντονες πολιτικές πιέσεις, η σχολή του Ντεσάου έπαψε να λειτουργεί το [[1932]]. Λειτούργησε εκ νέου στο [[Βερολίνο]], με πρωτοβουλία του βαν ντερ Ρόε, μέχρι το καλοκαίρι του 1933, αυτή τη φορά ως ιδιωτικό «Ανεξάρτητο Εκπαιδευτικό και Ερευνητικό Ινστιτούτο». Η σχολή του Βερολίνου είχε διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών, διάρκειας επτά εξαμήνων, που αποσκοπούσε στην εκπαίδευση των σπουδαστών πάνω σε κάθε τομέα της αρχιτεκτονικής. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]] το [[1933]], σημειώθηκε η οριστική παύση λειτουργίας της σχολής Μπαουχάους. Το [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα]] είχε αντιταχθεί στο Μπαουχάους σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '20, καθώς το εκλάμβανε ως ένα μέτωπο [[Κομμουνισμός|κομμουνιστών]], ειδικά επειδή πολλοί [[Ρωσία|Ρώσοι]] καλλιτέχνες αναμίχθηκαν με αυτό. Ο Υπουργός Εσωτερικών και Εκπαίδευσης, Wilhelm[[Βίλχελμ FrickΦρικ]], υπήρξε ο πρώτος που κινήθηκε κατά των ρευμάτων της [[μοντέρνα τέχνη|μοντέρνας τέχνης]], που από το 1934 χαρακτηρίζονταν από το ναζιστικό καθεστώς ως «μη γερμανικά».<ref>Droste, 230</ref>