Βασίλης Μπαρτζιώτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Βασίλης Μπαρτζιώτας''' (1909 - 1994), για πολλά χρόνια γνωστός απλά με το ψευδώνυμο '''Φάνης''', ήταν ηγετικό στέλεχος του [[ΚΚΕ]] με σημαντικό ρόλο στην εθνική[[Εθνική αντίστασηΑντίσταση]] και τον εμφύλιο πόλεμο, και βασικός συνεργάτης και υποστηρικτής του [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκου Ζαχαριάδη]].
 
==Βιογραφία==
ΓεννήθηκεΟ Βασίλης Μπαρτζιώτας γεννήθηκε το 1909 στη [[Λάρισα]]. Σπούδασε στην τότε ΑΣΟΕΕ (σήμερα [[Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών]]), από την οποία αποφοίτησε με πτυχίο Οικονομικών Επιστημών.<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref>
 
Έγινε μέλος της [[ΟΚΝΕ]] το 1924, σε ηλικία 15 ετών, και πολύ γρήγορα ανέλαβε θέσεις ευθύνης στον κομματικό μηχανισμό του [[ΚΚΕ]]. Ήταν γνωστός στους περισσότερους απλά με το ψευδώνυμο '''Φάνης'''. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]], συνελήφθη και φυλακίστηκε στην [[Ακροναυπλία]],<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref> όπου παρά τα βασανιστήρια αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συντρόφους του. Τελικά κατάφερε να δραπετεύσει από την Ακροναυπλία το 1939.
Το 1935 πήρε μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ), εκπροσωπώντας μαζί με άλλους Έλληνες νεολαίους την ΟΚΝΕ. Το 1936 έγινε Γραμματέας της ΟΚΝΕ θάση που διατήρησε μέχρι τη σύλληψή του το 1937.<ref>Τσιντζιλώνης (1989)</ref>.
 
Μετά την επιβολή της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]], συνελήφθη και φυλακίστηκε στην [[Ακροναυπλία]].<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref> Όταν ο [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννης Ιωαννίδης]] έφυγε για το Σανατόριο της Πέτρας στον Όλυμπο, ο Μπαρτζιώτας ανέλαβε την καθοδήγηση της Ακροναυπλίας.<ref>Μανούσακας (1978), σελ.206-212</ref>
Την περίοδο από τον Απρίλιο του 1942 μέχρι τον Ιούνιο του 1946 κατείχε την θέση του γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών (ΚΟΑ),<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref> και διαδραμάτισε άμεσο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική αντίσταση και τα [[Δεκεμβριανά]]. Μεταξύ άλλων ήταν υπεύθυνος για την δημιουργία της οργάνωσης [[ΟΠΛΑ]] καθώς και για την τοποθέτηση εκρηκτικών, τις μέρες των Δεκεμβριανών, στα θεμέλια του [[Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία|ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία]] με σκοπό την ανατίναξη του ξενοδοχείου και την δολοφονία του [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] (που βρισκόταν τότε στην Ελλάδα) και του [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]]. Τελικά η ηγεσία του κόμματος δεν τόλμησε να προχωρήσει στην παραπάνω ενέργεια.
 
Στις αρχές του 1943, την περίοδο της κατοχής, μεταφέρθηκε για νοσηλεία μαζί με άλλους Ακροναυπλιώτες στο Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα και θα τους απελευθερώσει ο ΕΛΑΣ Αθήνας την άνοιξη του 1943.<ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ.512-514</ref> Μετά την απελευθέρωσή του ο Μπαρτζιώτας εντάχθηκε στην ηγετική ομάδα του ΚΚΕ και ανέλαβε τη θέση του γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών (ΚΟΑ).<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref> Ήταν γνωστός το ψευδώνυμο '''Φάνης''' και από τον Απρίλιο του 1943 μέχρι τον Ιούνιο του 1946 διαδραμάτισε άμεσο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική αντίσταση και τα [[Δεκεμβριανά]], ως γραμματέας της ΚΟΑ.
 
Την περίοδο από τον Απρίλιο του 1942 μέχρι τον Ιούνιο του 1946 κατείχε την θέση του γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών (ΚΟΑ),<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref> και διαδραμάτισε άμεσο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική αντίσταση και τα [[Δεκεμβριανά]]. Μεταξύ άλλων ήταν υπεύθυνος για την δημιουργία της οργάνωσης [[ΟΠΛΑ]] καθώς και για την τοποθέτηση εκρηκτικών, τις μέρες των Δεκεμβριανών, στα θεμέλια του [[Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία|ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία]] με σκοπό την ανατίναξη του ξενοδοχείου και την δολοφονία του [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] (που βρισκόταν τότε στην Ελλάδα) και του [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]]. Τελικά η ηγεσία του κόμματος δεν τόλμησε να προχωρήσειπροχώρησε στην παραπάνω ενέργεια.
 
Την περίοδο του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]] ο Μπαρτζιώτας ήταν ταυτόχρονα υπουργός Οικονομικών στην [[Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση]] και Πολιτικός Επίτροπος στο Γενικό Αρχηγείο του [[ΔΣΕ]], απ'όπου καθόριζε την τοποθέτηση και δράση όλων των πολιτικών επιτρόπων στις μονάδες του Δημοκρατικού Στρατού. Για την δράση του στον εμφύλιο καταδικάστηκε ερήμην δύο φορές σε θάνατο.<ref>Ριζοσπάστης, 11 Αυγούστου 1998</ref>
Γραμμή 20 ⟶ 25 :
# Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' τόμος 1919-1949, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
# Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979
# "Ακροναυπλία, Θρύλος και Πραγματικότητα", Γιάννης Μανούσακας, εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1978
# "Η Μεγάλη Πενταετία", Πέτρος Ρούσος, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1976
# "ΟΚΝΕ 1922-1943", Χρήστος Ν. Τσιντζιλώνης, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1989