Αλφόνς Λαβεράν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικρή αρχή για τον άνθρωπο του ανακάλυψε το αίτιο της ελονοσίας και της ασθένιας του ύπνου, Νομπελίστας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Charles Laveran nobel.jpg|thumb|230px|Ο Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν]]
Ο '''Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν''' (''Charles Louis Alphonse Laveran'', 18 Ιουνίου 1845 - 18 Μαΐου 1922) ήταν Γάλλος γιατρός ο οποίος βραβεύτηκε με το [[Νόμπελ Ιατρικής|Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας]] το 1907 επειδή ανακάλυψε ότι παρασιτικά [[πρωτόζωα]] είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες λοιμωδών ασθενιών όπως η [[ελονοσία]] και η [[τρυπανοσωμίαση]]. Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, Λουί Θεοντόρ Λαβεράν, έγινε στρατιωτικός γιατρός. Απέκτησε το πτυχίο του στην ιατρική από το Πανεπιστήμιο του
Με την έναρξη του [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου]] το 1870, κατατάχθηκε στο γαλλικό στρατό. Σε ηλικία 29 ετών έγινε πρόεδρος στρατιωτικών νόσων και επιδημιών στο [[Βαλ-ντε-Γκρας]]. Στο τέλος της θητείας του το 1878 δούλευε στην [[Αλγερία]], οπού και πραγματοποίησε τα σημαντικότερα κατορθώματά του. Ανακάλυψε ότι το [[πρωτόζωο]] [[παράσιτο]] [[πλασμώδιο]] προκαλεί την [[ελονοσία]] και ότι το [[τρυπανόσωμα]] προκαλεί τρυπανοσωμίαση ή νόσο του ύπνου.<ref>{{Cite journal | pmid=11956550 | url=| last=Nye | first=Edwin R | year=2002 | title=Alphonse Laveran (1845–1922): discoverer of the malarial parasite and Nobel laureate, 1907 | volume=10 | issue=2 | periodical=Journal of Medical Biography | pages=81–7}}</ref> Το 1894 επέστρψε στη Γαλλία οπού υπηρέτησε σε διάφορες στρατιωτικές ιατρικές υπηρεσίες. Το 1896 έγινε μέλος του [[Ινστιτούτο Παστέρ|ινστιτούτου Παστέρ]] και από αυτή τη θέση κέδρισε το βραβείο Νόμπελ. Με τα μισά χρήματα τα οποία του απονεμήθηκαν μαζί με το βραβείο ίδρυσε το εργαστήριο τροπικής ιατρικής του ινστιτούτου Παστέρ. Το 1908 ίδρυσε τη κοινότητα εξωτικής παθολογίας (''Société de Pathologie Exotique'').<ref>{{cite journal|last=Garnham|first=PC|title=Presidential address: reflections on Laveran, Marchiafava, Golgi, Koch and Danilewsky after sixty years|journal=Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene|year=1967|volume=61|issue=6|pages=753-64|doi=10.1016/0035-9203(67)90030-2|pmid=4865951}}</ref>
| |||