Κίμων ο Μιλτιάδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 4586926 από τον 178.128.5.203 (Συζήτηση)
μ επιμέλεια
Γραμμή 5:
Δεδομένου ότι εξελέγη στρατηγός το [[476 π.Χ.]] και θα πρέπει να ήταν 30 χρονών τότε, πρέπει να γεννήθηκε το [[506 π.Χ.]]. Ο Κίμων ανήκε στο μεγάλο γένος των Φιλαϊδών<ref>[http://www.ekivolos.gr/afieroma%20ston%20Thykididi.htm Εκήβολος - Αφιέρωμα στο Θουκυδίδη]</ref>. Πατέρας του ήταν ο [[Μιλτιάδης]], ο νικητής του Μαραθώνα και μητέρα του ήταν η Ηγησιπύλη, πριγκίπισσα από τη [[Θράκη]],<ref>[http://web.archive.org/20040327191810/alex.eled.duth.gr/Eldoseis/athan/text/51.htm Π.Σ.Αθανασιάδη: Ψηφίδες από τη Θράκη του χτες]</ref> κόρη του βασιλέως Ολόρου (από την ίδια οικογένεια καταγόταν και ο ιστορικός [[Θουκυδίδης]]). Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Κίμωνα υπήρξαν πολύ δύσκολα, αφού ο πατέρας του πεθαίνοντας του άφησε χρέος τεράστιο: το πρόστιμο που του είχε επιβληθεί για την αποτυχημένη [[εκστρατεία στην Πάρο]]. Η αδελφή του Κίμωνα, [[Ελπινίκη]], παντρεμένη με τον πάμπλουτο Αθηναίο Καλλία, τακτοποίησε την πληρωμή του προστίμου, παρά τις αντιρρήσεις του αδελφού της, ώστε να μπορέσει αυτός να αναμιχθεί στην πολιτική.
 
Ο Κίμων ήταν ψηλός με πυκνά σγουρά μαλλιά και ωραίο πρόσωπο. Η μόρφωσή του δεν ήταν σπουδαία, γιατί στα κρίσιμα χρόνια της νεότητός του έχασε τον πατέρα του που θα του έδινε την σωστή κατεύθυνση. Ήξερε [[ιππασία]], [[ποίηση]] και έπαιζε [[λύρα]] (τυπική εκπαίδευση Αθηναίου γαιοκτήμονα της προπερσικής εποχής). Ήταν συμπαθητικός και ευπροσήγορος και κατείχε καλά την τέχνη να κερδίζει την αγάπη του κόσμου και με τα φυσικά του χαρίσματα, αλλά και με την ηγεμονική του γενναιοδωρία, όταν απέκτησε και πάλι δική του περιουσία. Ο [[Πλούταρχος]] μάλιστα αναφέρει ότι γκρέμισε τους φράκτες από τους κήπους του για να παίρνουν φρούτα οι συνδημότες του Λακιάδες κ.α<ref>Πλουτάρχου ''Βίοι Παράλληλοι'', Κίμων</ref>. Γινόταν συμπαθής με τη σεμνότητά του και έπειθε τους πολίτες με τη [[λογική]] παρά με την ευφράδεια του. Ήταν θαυμαστής της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] και σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία αγωνίσθηκε για να καθιερώσει την ειρηνική συνύπαρξη της Σπάρτης με την [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]].
 
Ο γάμος του με την Ισοδίκη, την κόρη του [[Ευρυπτόλεμος|Ευρυπτολέμου]] και εγγονή του [[Μεγακλής|Μεγακλή]] από το γένος των [[Αλκμεωνίδες|Αλκμεωνιδών]], έγινε αφορμή να σταματήσει η διαμάχη που υπήρχε μεταξύ των δύο οικογενειών, με αποτέλεσμα να καρπωθεί ο ίδιος τα οφέλη αυτής της συμφιλιώσεως και σύντομα έγινε ο εκφραστής της αριστοκρατικής παράταξης.
Γραμμή 13:
=== Η δράση του Κίμωνα ===
 
Ο Κίμων από το 476 π.Χ. τέθηκε επικεφαλής των συμμαχικών δυνμεωνδυνάμεων και με αφετηρία το [[Βυζάντιο]] ξεκίνησε η πρώτη συμμαχική επιχείρηση: να εκκαθαριστούν τα θρακικά παράλια από τις Περσικές φρουρές. Πρώτα πολιορκήθηκε η [[Ηιόνα]] επιτυχώς και στη συνέχεια ο [[Δορίσκος]], ο οποίος άντεξε (για εκείνη τη χρονιά τουλάχιστον). Με αυτή την εκστρατεία οι Αθηναίοι έκαναν το πρώτο βήμα στη Θράκη, η οποία ήταν πλούσια σε ξυλεία, ενώ υπήρχαν επίσης μεταλλεία χρυσού και αργύρου.
 
Το [[475 π.Χ.|475]], η [[Σκύρος]], σημαντικότατο σημείο ελέγχου διακίνησης πλοίων στο [[Αιγαίο]], παραδόθηκε στη [[Αθηναϊκή συμμαχία|συμμαχία]], επειδή οι [[Δόλοπες]], οι οποίοι την είχαν καταλάβει κι επιδίδονταν στην πειρατεία, καταδικάστηκαν από τη [[Δελφική Αμφικτιονία]] σε αποζημίωση που δεν μπορούσαν να καταβάλουν. Ο Κίμων, για να εξασφαλίσει την κατοχή της, έδιωξε τους Δόλοπες και εγκατέστησε Αθηναίους κληρούχους. Ο Κίμων εκπλήρωσε το δελφικό χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο τα οστά του [[Θησέας|Θησέα]] έπρεπε να μεταφερθούν από τους Αθηναίους από τη Σκύρο στην Αθήνα<ref>[http://foss.math.aegean.gr/~alex/Byz/Hellen/Kimon.htm Βιογραφία του Κίμωνα]</ref>. Σύμφωνα με το μύθο, Ο Κίμωνας παρατήρησε έναν αετό να χτυπάει με το ράμφος και να σκάβει με τα νύχια του σε ένα συγκεκριμένο σημείο, όπου έσκαψαν και βρήκαν τα οστά του Θησέα δίπλα στα όπλα του<ref>[http://web.archive.org/20110916095559/skyroson.gr/skyros/content/view/26/89/ Σκυρίων Μυθολογία, Θησέας]</ref>. Ο [[Πλούταρχος]] αναφέρει ότι ο Κίμων λέγεται ότι αναγνώρισε τα οστά του Θησέα από το μεγάλο τους μέγεθος <ref>{{ws|[[s:Θησεύς#36.1|Πλούταρχου, ''Βίοι Παράλληλοι'', Θησέας, 36]]}}</ref>. Με μεγάλες τιμές μεταφέρθηκαν στην [[Αθήνα]], όπου για τη στέγασή τους ιδρύθηκε το [[Θησείο|Θησείον]] λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικά της Αγοράς.
 
Το [[474 π.Χ.|474 ]]- [[472 π.Χ.]] η [[Κάρυστος]], η μόνη πόλη της [[Εύβοια|Εύβοιας]] που δεν άνηκε στην Αθηναϊκή συμμαχία, πολιορκήθηκε. Οι κάτοικοί της, οι [[Δρύοπες]], αντιστάθηκαν γενναία, αλλά στο τέλος συνθηκολόγησαν και έγιναν αναγκαστικά μέλος της συμμαχίας. Να σημειωθεί ότι η Κάρυστος είχε και αυτή σπουδαία θέση για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο και δεδομένου ότι υπερίσχυε το αριστοκρατικό κόμμα που είχε προτιμήσει φιλοπερσική πολιτική στο παρελθόν, ήταν δύσκολο να δεχθεί η Συμμαχία την ουδετερότητά της, ενώ δεν είχε εκλείψει ο Περσικός [[κίνδυνος]].