Νήσοι Σολομώντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Νήσοι του Σολομώντα''' είναι κράτος που βρίσκεται στον νότιο [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό Ωκεανό]] στο [[Αρχιπέλαγος του Σολομώντος]]. Πρωτεύουσα του κράτους είναι η [[Χονιάρα]]. Η πλειονότητα των κατοίκων της χώρας είναι [[Μελανήσιοι]], οι πρόγονοι των οποίων αποίκησαν τα νησιά του αρχιπελάγους από το [[1000 π.Χ.]]. Το [[1893]] η χώρα έγινε αποικία της [[Βρετανία|Βρετανίας]]ς από την οποία απέκτησε την ανεξαρτησία της το [[1978]] στα πλαίσια της [[Κοινοπολιτεία των Εθνών|Κοινοπολιτείας των Εθνών]]. Τα νησιά του αρχιπελάγους και κυρίως το [[Γκουανταλκανάλ]], ήταν κατά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] θέατρο πολύνεκρων μαχών μεταξύ των Συμμάχων και των [[Ιαπωνία|Ιαπώνων]]. Από το 1998 και μετά η εθνικιστική βία, η κακοδιαχείριση από την κυβέρνηση και η εγκληματικότητα έχουν υπονομεύσει την ασφάλεια της χώρας και έχουν προκαλέσει κοινωνικά προβλήματα. Τα [[Βόρεια Νησιά Σολομώντα]] διαιρούνται στα ανεξάρτητα Νησιά του Σολομώντα και στην [[Μπουγκαινβίλ|Επαρχία Μπουγκαινβίλ]] στην [[Παπούα Νέα Γουινέα]].

Αποτελείται από 922 νησιά συνολικά, από τα οποία 347 είναι κατοικημένα, που βρίσκονται διάσπαρτα σε μια έκταση 645.000 τετρ.χλμ. από τα οποία 28.450 καλύπτει η ξηρά που την κάνει την δεύτερη σε έκταση νησιωτική χώρα του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού μετά την [[Παπούα Νέα Γουινέα]], στα ανατολικά της οποίας βρίσκεται. Τα έξι μεγαλύτερα στα οποία κατοικεί και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι το [[Γκουανταλκανάλ]], η [[Νέα Γεωργία]], η [[Μαλέττα]], η [[Μακίρα]], η [[Τσόιζελ]] (Σουαζέλ) και η [[Σάντα Ιζαμπέλ]]. Το συνολικό μήκος των ακτών τους είναι 5.313 χλμ. Το νησιωτικό σύμπλεγμα εκτείνεται κατά 1.800 χλμ. από δυτικά προς ανατολικά και κατά 900 χλμ. από βορρά προς νότο. Είναι νησιά που βρίσκονται στο όριο της ινδοαυστραλιανής [[Πλάκα (γεωλογία)|πλάκας]].

Τα νησιά που αποτελούν το [[αρχιπέλαγος]] χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτά που έχουν ηφαιστειακή προέλευση και είναι ορεινά και στα κοραλλιογενή που είναι επίπεδα. Το μεγαλύτερο υψόμετρο βρίσκεται στο μεγαλύτερο από τα νησιά, το [[Γκουανταλκανάλ]] (2.311 μ., στο όρος Ποπομανατσέου, ενεργό ηφαίστειο). Αξίζει να σημειωθεί ότι στο νησί Ρένελ, το οποίο αποτελεί το νοτιότερο στο αρχιπέλαγος, βρίσκεται η μεγαλύτερη ανυψωμένη κοραλλιογενής ατόλη στον κόσμο, ([[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|φυσικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟUNESCO]] από το 1998), όπου βρίσκεται και η μεγαλύτερη στο είδος της [[λιμνοθάλασσα]], η Τενάγκο, με έκταση 155 τ. χλμ., όπου φιλοξενούνται πολλά ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας<ref>Συλλογικό έργο, ''Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας'', εκδ. ΔΟΜΗ, 2006, τ. 15, σελ. 374.</ref>.

Το αρχιπέλαγος των Νήσων του Σολομώντα αποτελεί τμήμα δύο αυτόνομων οικοπεριοχών. Τα περισσότερα από τα νησιά αποτελούν μέρος της οικολογικής περιοχής βρόχινων δασών των Νησιών του Σολομώντα, που περιλαμβάνει επίσης τα νησιά Μπουγκαινβίλ και Μπούκα, τα οποία αποτελούν τμήμα της Παπούα Νέας Γουινέας. Τα Νησιά Σάντα Κρους είναι τμήμα της οικολογικής περιοχής των βρόχινων δασών του Βανουάτου. Περισσότερα από 230 είδη [[ορχιδέα|ορχιδέας]]ς, καθώς επίσης και άλλα τροπικά φυτά απαντώνται στα νησιά. Ωστόσο, η πανίδα, όπως και η χλωρίδα είναι φτωχές στα νησιά, όπου ζουν [[αγριόχοιρος|αγριόχοιροι]], [[κροκόδειλος|κροκόδειλοι]], [[πόσουμ]], [[έντομο|έντομα]], [[φίδι|φίδια]]α και [[πτηνά]].

Η χώρα έγινε ανεξάρτητη στις [[7 Ιουλίου]] του [[1978]] από το [[Ηνωμένο Βασίλειο]]. Από το 1999 ως το 2004 η οικονομία του κράτους υπέστη πλήγμα εξαιτίας των εμφυλίων συγκρούσεων στο [[Γκουανταλκανάλ]], που είχαν αποτέλεσμα το θάνατο 100 ανθρώπων και τον εκτοπισμό πάνω από 20.000 , οι οποίοι έγιναν εσωτερικοί πρόσφυγες στο σύνολο του νησιού. Στις [[29 Απριλίου]] του [[2009]] συστάθηκε Επιτροπή Ειρήνης και Συμφιλίωσης, με την αγγλική ονομασία ''Solomon Islands Truth and Reconciliation Commission'' (''TRC'') <ref>[http://www.amnesty.org/en/library/asset/ASA43/001/2009/en/3a81b887-dd5e-44a6-9b95-9b12ca83dc13/asa430012009en.html Document - Solomon Islands: The Truth and Reconciliation Commission cannot work in isolation | Amnesty International<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> με σκοπό τη διερεύνηση των υποθέσεων εθνοτικής βίας που έλαβαν χώρα την περίοδο από το 1997 ως το 2003.<ref name=st> {{cite news |first=|last=|title=PM Sikua Announces TRC Team |url=http://www.solomontimes.com/news.aspx?nwID=3919|work=Solomon Times|publisher=|date=27-04-2009|accessdate=29-04-2009}}</ref> Το μοντέλο της στηρίχθηκε στην αντίστοιχη επιτροπή της Νότιας Αφρικής και για τη σύστασή της συνεργάστηκε ο τιμημένος με [[Νόμπελ Ειρήνης]], [[Ντέσμοντ Τούτου]].

Οι θητείες αρχίζουν και τελειώνουν στις 7 Ιουλίου.

Στις γενικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 4 Αυγούστου 2010<ref>{{cite web |url=http://news.smh.com.au/breaking-news-world/solomons-preparing-for-general-election-20100118-meue.html |title=Solomons preparing for general election |publisher=Sydney Morning Herald |date=18-1-2010 |accessdate=14-2-2010}}</ref> έλαβαν μέρος 509 υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένων και 25 γυναικών.<ref>[http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=54855 "Confidence handful of women candidates will do well in Solomons election"], Radio New Zealand International, 22-7-2010</ref> Τις εκλογές επέβλεψαν εκλογικοί παρατηρητές από τα [[Ηνωμένα Έθνη]] και ήταν γενικά ειρηνικές, με μοναδικό γεγονός κάποιες παρατυπίες αναφορικά με τις λίστες των υποψηφίων. <ref>{{cite web |url=http://www.thecommonwealth.org/news/228195/060810solomonislandsinterim.htm|title=2010 Solomon Islands Election - Interim Statement|accessdate=12-8-2010}}</ref> Σύμφωνα με τα αποτελέσματα 25 βουλευτές επανεξελέγησαν και 25 αντικαταστάθηκαν. Σε επίπεδο κομμάτων, το Δημοκρατικό Κόμμα των Νήσων Σολομώντα (Solomon Islands Democratic Party) κερδίζουν 11 επί συνόλου 50 εδρών, με τα μικρότερα κόμματα να λαμβάνουν 10 έδρες και οι ανεξάρτητοι άλλες 28<ref>[http://rulers.org/2010-08.html Rulers.org]</ref>. Νέος πρωθυπουργός εξελέγη ο [[Ντάνι Φίλιπ]], ωστόσο μια μέρα μετά την εκλογή του (στις 26 Αυγούστου) πέθανε ξαφνικά ένας βουλευτής του, με αποτέλεσμα να μειωθεί η κυβερνητική πλειοψηφία σε μία μόλις έδρα.

* Dinnen (2002), ‘Winners and losers: politics and disorder in the Solomon Islands 2000-2002’, ''The Journal of Pacific History'', Vol.37, No.3, pp.285-98&nbsp;285–98.