Πασαργάδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Πασαργάδες''' ([[περσική γλώσσα|περσ.]] پاسارگاد) ήταν πόλη στην αρχαία [[Περσία]] και σήμερα αποτελεί έναν από τους αρχαιολογικούς τόπους του [[Ιράν]] και [[ΜνημείαΜνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ|Παγκόσμιομνημείο Μνημείοπαγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάςκληρονομιάς]] της Ουνέσκο[[UNESCO]]. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από τη μεταγραφή στα [[Ελληνική Γλώσσα|ελληνικά]] του αρχαίου [[περσική γλώσσα|περσικού]] τοπωνυμίου ''Pâthragâda''.

Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται 87 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της [[Περσέπολη|Περσέπολης]]ς. Οι Πασαργάδες αποτέλεσαν την πρώτη πρωτεύουσα της [[Περσική Αυτοκρατορία|Περσικής Αυτοκρατορίας]]. Η κατασκευή της πόλης από τον [[Κύρος Β'|Κύρο το Μέγα]] ξεκίνησε το 546 [[ΠΚΕ]] κι έμεινε ανολοκλήρωτη, καθώς ο [[Κύρος Β'|Κύρος]] πέθανε στη μάχη το 530 ή 529 [[ΠΚΕ]]. Η πόλη παρέμεινε πρωτεύουσα του περσικού κράτους μέχρι την περίοδο που ο [[Δαρείος Α']] μετέφερε την πρωτεύουσα στην [[Περσέπολη]].

[[Αρχείο:Cyrus_tombCyrus tomb.jpg|right|200px|thumb|Ο τάφος του βασιλιά Κύρου]]

Η αρχαιολογική περιοχή περιλαμβάνει μια κατασκευή που θεωρείται το [[μαυσωλείο]] του [[Κύρος Β'|Κύρου]], το φρούριο Tall-e Takht στην κορυφή ενός κοντινού λόφου και τα ερείπια δυο βασιλικών ανακτόρων και κήπων. Αν και δεν υπάρχουν καθαρές αποδείξεις ότι πρόκειται όντως για τον τάφο του [[Κύρος Β'|Κύρου]], [[Ελλάδα|Έλληνες]] ιστορικοί μας πληροφορούν για τη βαθιά πεποίθηση του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] γι' αυτό. Όταν λεληλάτησε την [[Περσέπολη]], επισκέφθηκε τον τάφο του [[Κύρος Β'|Κύρου]], κατά τον ιστορικό [[Αρριανός|Αρριανό]], όπου βρέθηκε μια χρυσή κλίνη, ένα τραπέζι με σκεύη, ένα χρυσό σεντούκι, κοσμήματα στολισμένα με πολύτιμους λίθους και μια επιγραφή, για την οποία υπάρχουν διαφωνίες για το περιεχόμενό της. Κατά το [[Στράβων|Στράβωνα]]α έγραφε:

Κατά την [[ισλάμ|ισλαμική]] κατάκτηση του [[Ιράν]], ο αραβικός στρατός ήθελε να καταστρέψει το μνημείο, καθώς το θεωρούσε ευθεία προσβολή των δογμάτων του [[Ισλάμ]]. Ωστόσο, οι επιστάτες του μαυσωλείου κατάφεραν να πείσουν τους [[Άραβες]] ότι ο τάφος δεν κατασκευάστηκε προς τιμήν του [[Κύρος Β'|Κύρου]], αλλά φιλοξενούσε τη σορό της μητέρας του Βασιλιά [[Σολομών|Σολομώντα]]τα. Κατά συνέπεια, το μνημείο διασώθηκε κι η αρχική επιγραφή του τάφου αντικαταστάθηκε με ένα στίχο από το [[Κοράνι]] κι έτσι το μνημείο έμεινε ευρύτερα γνωστό ως σήμερα ως '''Qabr-e Madar-e Sulaiman''', ο ''τάφος της μητέρας του Σολομώντα''.

[[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Ιράν]]