Μοχέντζο-ντάρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| Εικόνα = [[Αρχείο:Mohenjodaro_SindhMohenjodaro Sindh.jpeg|300px|]]

Το '''Μοχέντζο-ντάρο''' ( [[Ουρντού, γλώσσα|Ουρντού]]: موئن جودڑو, [[Σίντι, γλώσσα|Σίντι]]: موئن جو دڙو, [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]: Λόφος των νεκρών) ήταν πόλη του [[Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού|πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού]] κτισμένη περί του 2600 [[π.Χ.]]-[[Π.Κ.Ε.]]-[[Π.Κ.Χ.]] και βρίσκεται στην Επαρχία Σιντχ του [[Πακιστάν]]. Είναι η μεγαλύτερη αρχαία πόλη της κοιλάδας του Ινδού και αναγνωρίζεται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες και πρωιμότερες πόλεις της [[Ασία|Ν. Ασίας]] και του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Ενίοτε αναφέρεται ως «αρχαία μητρόπολη της κοιλάδας του Ινδού».

Το Μοχέντζο-ντάρο είναι [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO]]. Το μεγαλύτερο τμήμα των έργων που γίνονται σήμερα εκεί έχει επικεντρωθεί στην προστασία και συντήρηση των κτηρίων, εγχείρημα που ανέλαβε η UNESCO σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχαιολογίας και Μουσείων, καθώς και διάφορους συμβούλους.

Τον Δεκέμβριο του [[1996]], το έργο της συντήρησης ανεστάλη εξαιτίας της έλλειψης χρηματοδότησης από την κυβέρνηση και τους διεθνείς οργανισμούς. Τον Απρίλιο του [[1997]] η UΝESCO χρηματοδότησε με $10 εκατομμύρια ένα νέο εγχείρημα -επιτυχημένο έως τώρα- εικοσαετίας για την προστασία του Μοχέντζο-ντάρο από τις πλημμύρες. Οι προσπάθειες της UNESCO για τη διάσωση του Μοχέντζο-ντάρο ήταν ένα από τα κεντρικά γεγονότα που οδήγησαν στην απόφαση της εγκαθίδρυσης του θεσμού των [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς]].

[[Αρχείο:Civilt%C3%A0ValleIndoMappaCiviltàValleIndoMappa.png|thumb|200 px|Θέση της [[Κοιλάδας του Ινδού]].]]

Το Μοχέντζο-ντάρο κτίστηκε περί το 2600 ΠΚΕ και εγκαταλείφθηκε κατά το 1700 ΠΚΕ. Την ύπαρξή του ανακάλυψε το [[1920]] ο [[Τζον Μάρσαλ (αρχαιολόγος)|Τζον Μάρσαλ]] και οι αρχαιολόγοι του. Το αυτοκίνητό του βρίσκεται ακόμη στο Μουσείο Μοχέντζο-ντάρο, ως ένδειξη της παρουσίας και της αφοσίωσής του σε αυτόν τον αρχαιολογικό τόπο. Περαιτέρω [[ανασκαφή (αρχαιολογία)|ανασκαφές]] έγιναν το [[1945]] από τον [[Αχμάντ Χασάν Ντανί]] και τον [[Μόρτιμερ Γουήλερ]]. Πιθανώς το Μοχέντζο-ντάρο υπήρξε διοικητικό κέντρο του αρχαίου πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Όπως υποδεικνύει ο σχεδιασμός και οι κατασκευές της, ήταν η πλέον ανεπτυγμένη και εξελιγμένη [[πόλη]] στη Ν. Ασία στην περίοδο της ακμής της.

Ο [[Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού]] (περ. 3300–1700 ΠΚΕ, ακμή περί το 2600–1900 ΠΚΕ), ήταν αρχαίος ποτάμιος [[πολιτισμός]] που ήκμασε στην κοιλάδα του [[Ινδός ποταμός|Ινδού ποταμού]] στο [[Πακιστάν]] και τη βορειοδυτική [[Ινδία]]. Εναλλακτική ονομασία για τον ίδιο πολιτισμό είναι η «Χαράππειος πολιτισμός». Σύμφωνα με ενδείξεις (τυπολογία εγκαταστάσεων) ήταν εξαπλωμένος νότια έως τις ακτές της Ινδίας προς την [[Αραβική Θάλασσα]] και δυτικά έως τα [[Ιράν|ιρανικά]] σύνορα. Βόρεια επεκτεινόταν έως την οροσειρά των [[Ιμαλάια|Ιμαλαΐων]]. Εκτός από τη Χαράππα και το Μοχέντζο-ντάρο στις μείζονες αστικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνεται και η πόλη [[Λοθάλ]].