Αιθανοθειόλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''αιθανοθειόλη'''<ref>Για εναλλακτικές ονομασίες και συμβολισμούς δείτε τον πίνακα πληροφοριών.</ref> είναι [[οργανικές ενώσεις|οργανική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο]] και [[θείο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''C₂H₆S''', αν και παριστάνεται συχνά και με τους τύπους '''CH₃CH₂SH''', '''C₂H₅SH''' και '''EtSH'''. Η καθαρή αιθανοθειόλη, στις «[[κανονικές συνθήκες|συνηθισμένες συνθήκες]]», δηλαδή [[θερμοκρασία]] 25°C και [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι [[χρώμα|άχρωμο]] [[διαφάνεια|διαυγές]] [[υγρό]] με χαρακτηριστική δυσάρεστη [[όσφρηση|οσμή]]. Το [[μόριο|μόριό]] της αποτελείται από μια [[αιθάνιο|αιθυλομάδα]] (CH₃CH₂-) και μια [[θειόλες|υδροθειομάδα]] (-SH). Πρόκειται για το [[θείο|θειούχο]] ανάλογο της [[αιθανόλη|αιθανόλης]]. Η παρουσία, ωστόσο, του [[άτομο|ατόμου]] του θείου, αντί αυτού του [[οξυγόνο|οξυγόνου]], διαφοροποιεί πολλές ιδιότητες, με πιο άμεσα αντιληπτή, αυτήν της δυσάρεστης οσμής της αιθανοθειόλης. Επίσης, η αιθανοθειόλη είναι πολύ [[πτητικότητα|πτητικότερη]] από την αιθανόλη, παρόλο που έχει μεγαλύτερη [[μοριακή μάζα]], γιατί στην πρώτη εξαφανίζεται το φαινόμενο των [[δεσμός υδρογόνου|δεσμών υδρογόνου]] που υπάρχει στη δεύτερη. Η αιθανοθειόλη είναι [[τοξικολογία|τοξική]]. Βρίσκεται σε μικρές ποσότητες στο [[πετρέλαιο|αργό πετρέλαιο]]. Επίσης προστίθεται τεχνητά ως [[οσμοθέτης]] σε άοσμα αέρια προϊόντα, όπως το [[υγραέριο]], ώστε να βοηθά με την οσμή της στην προειδοποίηση σε περίπτωση διαρροής. Σε τέτοιες [[συγκέντρωση|συγκεντρώσεις]] (οσμοθέτη) η αιθανόλη δεν είναι βλαβερή. Οι [[άνθρωπος|άνθρωποι]] μπορούν να ανιχνεύουν ατμούς της σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις, ως και 2,8 [[ppb]]. Η οσμή της θυμίζει πράσα ή κρεμμύδια. Σύμφωνα, μάλιστα, με την έκδοση του [[2000]] του βιβλίου Guinness, «η αιθανοθειόλη είναι η ένωση με το χαμηλότερο [[κατώφλι ανίχνευσης]] ύπαρξης από την ανθρώπινη οσμή»<ref>Η ελάχιστη συγκέντρωση που απαιτείται για να είναι εφικυή η ανίχνευση μιας ουσίας</ref>, αν και πιθανότατα οι υπεύθυνοι της έκδοσης αγνοούσαν ότι υπάρχουν ουσίες με ακόμη χαμηλώτερο κατώφλι ανίχνευσης, όπως π.χ. η [[προπανοθειόλη-1-προπανοθειόλη]].