Χαρτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε ένα ξεχωριστό περιστατικό, στασιαστές στο Μάντσεστερ προσπάθησαν να εισβάλουν στο μισητό πτωχοκομείο. Μια μάχη που έγινε είχε ως αποτέλεσμα οι Χαρτιστές να παλεύουν με την αστυνομία και τελικά ο εξεγερμένος λαός διαλύθηκε, αλλά οι στασιαστές συνέχισαν τον αγώνα στους δρόμους του Μάντσεστερ για τρεις ημέρες. Στο Μπίνγκλεϊ (Bingley) του [Γιόρκσαιρ], μια ομάδα Χαρτιστών υπέρ της «σωματικής βίας» υπό την ηγεσία του Ισαάκ Ικέρινγκιλ συμμετείχαν σε μια τεράστια σύγκρουση στο τοπικό δικαστήριο και αργότερα διώχθηκαν για την απελευθέρωση δύο από των συναγωνιστών τους από την αστυνομία.<ref>http://www.chartists.net/Chartists-arrested-in-1848.htm</ref>

 

 

Η αναφορά που ο Ο' Κονορ παρουσίασε στο Κοινοβούλιο ήταν τελικά 1.957.496 υπογραφές - πολύ μακριά από το 5.706.000 που είχε δηλώσει και πολλές από αυτές κατηγορήθηκαν ως παραποιήσεις. Όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πολλοί άνθρωποι ήταν αγράμματοι, και δεν ήξεραν πώς να γράψουν τη δική τους υπογραφή. Ωστόσο, και παρότι επέζησαν από αυτό το γεγονός, το μεγάλο πλήγμα ήρθε τον Ιούνιο. Κηρύχθηκε απαγόρευση των δημόσιων συναντήσεων και ψηφίστηκε νέα νομοθεσία ενάντια στις ''ανατρεπτικές ενέργειες και την προδοσία'' (βιαστικά από το Κοινοβούλιο αμέσως μετά τα χαρτιστικά γεγονότα της 10 Απρίλιο) και αυτό οδήγησε σε σημαντικό αριθμό Χαρτιστών (συμπεριλαμβανομένου του μαύρου Λονδρέζου Γουίλιαμ Κάφερ) να προετοιμάσουν μια εξέγερση, τον Αύγουστο.<ref>Goodway, London Chartism, pp. 116-22; John Saville, 1848: The British State and the Chartist Movement (1987), pp. 130-99.</ref>