Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 27:
 
==Κατοχή - Αντίσταση - Δεκεμβριανά==
Το 1942 ο Ιωαννίδης μαζί με 17 άλλους φυματικούς από την Ακροναυπλία μεταφέρθηκε στο σανατόριο της Πέτρας στον Όλυμπο για νοσηλεία.<ref>Μανούσακας (1978), σελ. 211-212</ref> Ο Ιωαννίδης φεύγοντας από την Ακροναυπλία θα χρίσει στην ηγεσία της εκεί καθοδήγησης τον [[Βασίλης Μπαρτζιώτας|Βασίλη Μπαρτζιώτα]]. Στην Πέτρα Πιερίας τον Ιούλιο του 1942, στην περίοδο της γερμανικής κατοχής, ο Ιωαννίδης θα αποδράσει από το σανατόριο με τη βοήθεια της οργάνωσης του [[ΕΑΜ]] Κατερίνης. Μετά την απόδραση θα κατέβει στην Αθήνα, θα μπει στη Νέα Κεντρική Επιτροπή και στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ και θα αποτελέσει μαζί με τον [[Γιώργης Σιάντος|Γιώργη Σιάντο]] το ηγετικό δίδυμο του κόμματος. Ο Ιωαννίδης θα συγκεντρώσει στα χέρια του μεγάλες εξουσίες και θα γίνει ο πανίσχυρος οργανωτικός Γραμματέας του ΚΚΕ. Σύμφωνα με το [[Θανάσης Χατζής|Θανάση Χατζή]] "Ο πολύ στενός κύκλος γύρω από τον Ιωαννίδη κυριαρχεί στο κόμμα από τα μέσα του 1943".<ref>Χατζής (1983), σελ. 190</ref>
 
Ο Σιάντος μαζί με τον Ιωαννίδη θα οργανώσουν το [[ΚΚΕ]] και θα καθοδηγήσουν το [[ΕΑΜ]] σε όλη την υπόλοιπη κατοχική περίοδο μέχρι και τον Μάη του 1945. Το φθινόπωρο του 1943 θα εγκατασταθεί μαζί με τον Σιάντο στην ορεινή κεντρική Ελλάδα για να έχουν υπό την άμεση εποπτεία τους τον ΕΛΑΣ. Την άνοιξη του 1944 το ηγετικό δίδυμο Σιάντος-Ιωαννίδης θα αποφασίσει να στείλει τον αρχικαπετάνιο του [[ΕΛΑΣ]] [[Βελουχιώτης|Άρη Βελουχιώτη]] στην Πελοπόννησο, για να οργανώσει το εκεί αντάρτικο και θα τον κρατήσουν μακριά από τη Ρούμελη και την Αθήνα μέχρι την απελευθέρωση, τον Οκτώβριο του 1944. Οι σχέσεις του Ιωαννίδη με τον Άρη Βελουχιώτη δεν ήταν καλές και μάλιστα στις "''Αναμνήσεις''" του εκφράζεται για τον Άρη απαξιωτικά με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.