Μυρμηκικό οξύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 191:
=== Χημικές μέθοδοι Niche ===
====
Μια σημαντική ποσότητα μεθανικού οξέος παράγεται ως παραπροϊόν της παραγωγής άλλων χημικών προϊόντων. Κάποτε το αιθανικό οξύ παραγόταν σε μεγάλη κλίμακα με [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] [[αλκάνια|αλκανίων]], με μια διεργασία που παρήγαγε επίσης και σημαντικές ποσότητες μεθανικού οξέος. Αυτή οξειδωτική μέθοδος, όμως, έχει ελαττούμενη βιομηχανική σημασία, οπότε άλλες μέθοδοι, ειδικές στο να παράγουν μεθανικό οξύ, γίνονται σταδιακά όλο και πιο σημαντικές.
Γραμμή 198:
Η [[κατάλυση|καταλυτική]] [[υδρογόνωση]] του [[διοξείδιο του άνθρακα|διοξειδίου του άνθρακα]] σε μεθανικό οξύ μελετήθηκε από καιρό. Αυτή η χημική αντίδραση μπορεί να πραγματοποιηθεί ομοιογενώς<ref>P. G. Jessop, in Handbook of Homogeneous Hydrogenation (Eds.: J. G. de Vries, C. J. Elsevier), Wiley-VCH, Weinheim, Germany, 2007, pp. 489–511.</ref><ref>P. G. Jessop, F. Joó, C.-C. Tai (2004). "Recent advances in the homogeneous hydrogenation of carbon dioxide". Coord. Chem. Rev. 248 (21–24): 2425. doi:10.1016/j.ccr.2004.05.019.</ref>
==== Με οξείδωση βιομάζας ====
Το μεθανικό οξύ μπορεί επίσης να ληφθεί με υδατική καταλυτική μερική οξείδωση μουλιασμένης [[βιομάζα|βιομάζας]] ([[διεργασία OxFA]])<ref>R. Wölfel, N. Taccardi, A. Bösmann, P. Wasserscheid (2011). "Selective catalytic conversion of biobased carbohydrates to formic acid using molecular oxygen". Green Chem. (13): 2759. doi:10.1039/C1GC15434F.</ref><ref> J. Albert, R. Wölfel, A. Bösmann, P. Wasserscheid (2012). "Selective oxidation of complex, water-insoluble biomass to formic acid using additives as reaction accelerators". Energy Environ. Sci. (5): 7956. doi:10.1039/C2EE21428H.</ref>. Μια [[δομή Κέγκιν|τύπου Κέγκιν]] (''Keggin'') πολυοξομεταλλική ένωση (H<sub>5</sub>PV<sub>2</sub>Mo<sub>10</sub>O<sub>40</sub>) χρησιμοποιήθηκε ως ομογενής καταλύτης για να μετατρέψει [[υδατάνθρακες|σάκχαρα]], [[ξύλο]], άχρηστο [[χαρτί]] ή [[κυανοβακτήρια]] σε μεθανικό οξύ και διοξείδιο του άνθρακα, ως μόνο παραπροϊόν. Έχει επιτευχθεί απόδοση μέχρι και 53%.
==== Εργαστηριακές μέθοδοι ====
Στο εργαστήριο, το μεθανικό οξύ μπορεί να ληφθεί με θέρμανση [[οξαλικό οξύ|οξαλικού οξέος]] σε [[γλυκερίνη]] και μετά διαχωρισμό με [[απόσταξη|απόσταξη με ατμό]]<ref> Chattaway, F. D. (1914). "Interaction of glycerol and oxalic acid". Journal of the Chemical Society, Transactions 105: 151–156. doi:10.1039/CT9140500151. Available at HathiTrust.</ref>. Η γλυκερίνη δρα ως καταλύτης, καθώς ενδιάμεσα σχηματίζει [[οξαλικός γλυκερυλεστέρας|οξαλικό γλυκερυλεστέρα]] ως ενδιάμεση ένωση. Αν όμως το παραπάνω αναφερόμενο αντιδρών μείγμα θερμανθεί σε υψηλότερες θερμοκρασίες, παράγεται [[2-προπεν-1-όλη]]. Η καθαρή στοιχειομετρική εξίσωση της θερμικής διάσπασης οξαλικού οξέος είναι η ακόλουθη:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{HOOCCOOH \xrightarrow{\triangle} HCOOH + CO_2 \uparrow}</math>
</div>
==== Βιοσύνθεση ====
Το μεθανικό οξύ βρίσκεται ευρύτατα στη φύση με τη μορφή της συζυγούς βάσης του, δηλαδή του μεθανικού ανιόντος (HCOO<sup>-</sup>). Αυτό το ανιόν παράγται με την αναγωγή του διοξειδίου του άνθρακα, που καταλύεται από το [[ένζυμο]] [[μεθανική δεϋδρογονάση]]. Μια δοκιμή μεθανικού οξέος σε σωματικά υγρά σχεδιάστηκε για τον προσδιορισμό των μεθανικών ανιόντων, μετά από δηλητηρίαση από μεθανόλη. Βασίστηκε στην ενζυμική αντίδραση των μεθανικών ανιόντων με [[βακτήριο|βακτηριακή]] μεθανική δεϋδρογονάση<ref> Makar AB, McMartin KE, Palese M, Tephly TR (1975). "Formate assay in body fluids: application in methanol poisoning". Biochem Med 13 (2): 117–26. doi:10.1016/0006-2944(75)90147-7. PMID 1.</ref>.
=== Με υδρόλυση υδροκυανίου ή κάποιου μεθανικού εστέρα ===
| |||