Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 51:
Μετά τη νίκη του σερβικού στρατού στη [[μάχη του Κολουμπάρα]] τον Δεκέμβριο του 1914, το σερβικό μέτωπο είδε μια ανάπαυλα μέχρι το φθινόπωρο του 1915. Υπό τις διαταγές του Αρχιστράτηγου [[Άουγκουστ φον Μάκενσεν]], η Αυστροουγγρική Βαλκανική Στρατιά, η 11η Γερμανική Στρατιά και οι στολίσκοι του [[Δούναβης|Δούναβη]] και του [[Σάβος|Σάβα]] προχώρησαν σε επίθεση κατά της Σερβίας στις 6 Οκτωβρίου 1915. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1915, παρά την απίστευτη θυσία του σερβικού στρατού, η Αυστροουγγρική Βαλκανική Στρατιά, έχοντας περάσει τους ποταμούς Σάβα και [[Δρίνος|Δρίνα]], μαζί με την 11η Γερμανική Στρατιά που πέρασε τον Δούναβη, κατέλαβαν το [[Βελιγράδι]], το [[Σμεντέρεβο]], το [[Ποζάρεβατς|Ποζάρεβακ]] και το [[Κολούμπακ]], δημιουργώντας ένα ευρύ προγεφύρωμα στους ποταμούς [[Σάβος|Σάβα]] και [[Δούναβης|Δούναβη]] και αναγκάζοντας τους Σέρβους να υποχωρήσουν στη νότια Σερβία.{{sfn|Falls|1933|pp=22–33}}
Στις 15 Οκτωβρίου 1915, δύο βουλγαρικές στρατιές προχώρησαν σε επίθεση κατά των σερβικών δυνάμεων στην κοιλάδα του [[Νότιος Μοράβας|Νότιου Μοράβα]] κοντά στο [[Βράνιε]] που έληξε στις 22 Οκτωβρίου 1915. Οι βουλγαρικές δυνάμεις κατέλαβαν το [[Κουμάνοβο]], στο [[Στιπ]] και τα [[Σκόπια]] και ανάγκασαν τους Σέρβους να
Για χρόνια, οι Σύμμαχοι (Βρετανία και Γαλλία) υπόσχονταν να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις στη Σερβία, αλλά δεν υλοποιήθηκε καμία υπόσχεση. Αλλά λόγω της βουλγαρικής κινητοποίησης στα νότια, η κατάσταση για τη Σερβία επιδεινώθηκε. Τελικά, οι Γάλλοι και οι Βρετανοί αποφάσισαν να στείλουν μια δύναμη από 2 μεραρχίες για να βοηθήσουν τους Σέρβους, αλλά έφθασαν πολύ αργά στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και δεν μπορούσαν να επηρεάσουν την κατάσταση. Κύριος λόγος της καθυστέρησης ήταν η έλλειψη δυνάμεων λόγω της κρίσιμης κατάστασης στο [[Δυτικό Μέτωπο (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος)|Δυτικό Μέτωπο]]. Η Αντάντ χρησιμοποίησε την ουδετερότητα της Ελλάδας ως δικαιολογία, αν και μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις ακτές της Αλβανίας για γρήγορη μεταφορά ενισχύσεων και εξοπλισμού στους πρώτους 14 μήνες του πολέμου
Οι Κεντρικές Δυνάμεις χρησιμοποίησαν κατά της Σερβίας μια βουλγαρική στρατιά, μια γερμανική στρατιά και μια αυστροουγγρική στρατιά υπό τις διαταγές του Άουγκουστ φον Μάκενσεν. Η γερμανική και η αυστροουγγρική επίθεση ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου με βαρύ κανονιοβολισμό μαζί με επιθέσεις κατά μήκος των ποταμών. Τότε, στις 11 Οκτωβρίου, οι Βούλγαροι επιτέθηκαν από δύο κατευθύνσεις, μια από τη βόρεια Βουλγαρία προς τη [[Νις]] και μια από τα νότια προς τα Σκόπια (βλ. χάρτη). Οι Βούλγαροι γρήγορα διέσπασαν τη σερβική άμυνα. Μετά την ήττα από τους Βούλγαρους, η θέση των Σέρβων έγινε πιο απελπιστική - στα βόρεια, ο στρατός είτε περικυκλώθηκε είτε υποχώρηση. Οι επιτιθέμενοι είχαν σκοτώσει αρκετούς υψηλόβαθμους αξιωματικούς του σερβικού στρατού, όπως ο [[Ταγματάρχης]] [[Τζόβαν Νίκολιτς]].{{sfn|Falls|1933|pp=33–37}}
| |||