Πέτερ Μπέρενς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μπέρενς γεννήθηκε στο [[Αμβούργο]]. Σπουδασε ζωγραφική στη πόλη του, καθώς επίσης και στο [[Ντίσελντορφ]] και στην [[Καρλσρούη]], από το [[1886]] έως το [[1889]]. Πρώτα εργάστηκε ως ζωγράφος, εικονογράφος και βιβλιοδέτης. Μετακόμίσε στο [[Μόναχο]] το 1890. Το 1892 έγινε ένα ιδρυτικό μέλος της [[Ζετσεσιονισμός|Απόσχισης]] του Μονάχου και ένα μέλος της Ένωσης Εργαστηρίων για την Χειροτεχνία (Vereinigte Werkstätten für Kunst im Handwerk) το 1897. Το [[1899]] δέχτηκε την πρόσκληση του μεγάλου-δούκα Ernst-Ludwig της [[Έσση]]ς για να γίνει το δεύτερο μέλος της αποικίας καλλιτεχνών που είχε εγκαινιαστεί πρόσφατα στο [[Ντάρμστατ]], όπου ο Μπέρενς έχτισε και το σπίτι του. Η οικοδόμηση αυτού του σπιτιού θεωρείται η αλλαγή στη ζωή του, αφού άφησε τους καλλιτεχνικούς κύκλους του [[Μόναχο|Μονάχου]] και απομακρύνθηκε από το [[Αρ Νουβώ]] (γερμ. "Jugendstil") προς ένα αυστηρό τρόπο σχεδίασης. Έχτισε το πρώτο του σπίτι στην περιοχή γνωστή ως "Mathildehöhe" για την έκθεση με τίτλο "Ένα αρχείο της Γερμανικής τέχνης" (Document of German Art, 1901). Ήταν μια έκθεση της δουλείας του Κόλονυ και του Γιούγκενστιλ ([[Αρ Νουβώ]]) σε σύνολο. Από το 1903 ως το 1907 ήταν διευθυντής του Kunstgewerbeschule στο Ντίσελντοφ. Ο Μπέρενς ακολούθησε το «Nieuwe Kunst» (Νέα Τέχνη) στην [[Ολλανδία]] με ενδιαφέρον και έφερε επίσης τον Λαούβεριτς στο Ντίσελντοφ, με σκοπό να διδάξει αρχιτεκτονική. Η γενική συζήτηση γύρω από τη σημασία της γεωμετρίας στον αναλογικό σχεδιασμό, ενίσχυσε την απόφαση το Μπέρενς να ξεφύγει από το [[Αρ Νουβώ]] και να ψάξει τα ουσιαστικά θεμέλια της μνημειακής τέχνης.

Το 1911 σχεδιάζει την βιομηχανική μονάδα φωταερίου της Φρανκφούρτης δίνοντας του την μορφή κυλινδρικών κορμών από τούβλο που στηρίζονται σε σταυροθόλιο και επιστέφονται με κωνικά πρίσματα, γεγονός που αποκαλύπτει την επιρροή του αρχιτέκτονα από τον κυβισμό. Το 1913 εκπονεί την μελέτη για τα γραφεία διοίκησης της Mannesmann στα οποία και φανερώνεται η ιδιαίτερη μέριμνα του ως προς τον κάναβο του δομικού σκελετού έτσι ώστε να προσαρμόζεται πλήρως στην εσωτερική διαρρύθμιση του χώρου. Την ίδια περίοδο σχεδίασε την Γερμανική Πρεσβεία στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Την περίοδο από το 1921 έως το 1925 ο Πέτερ Μπέρχενς σχεδιάζει το Hoechst AG, μέλος μετέπειτα της [[IG Farben]], στην [[Φρανκφούρτη]], έργο του εντελώς απαλλαγμένο από τις κλασσικές επιρροές και που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως δημιούργημα εξπρεσιονιστικής μορφολογίας. Είναι ένα συγκρότημα που εκτείνεται σε 50 μέτρα μάκρος, με ένα ψηλό προθάλαμο στην είσοδο, που μοιάζει με καθεδρικό ναό. Επόμενο έργο του είναι τα γραφεία και οι αποθήκες της Guttenhoffnungshutte τα οποία απέχουν πια από τις αρχές δημιουργίας της σύνθεσης με τις οποίες ξεκίνησε ο Μπέρενς το έργο του, αφού πλέον παρατηρείται ελευθέρια στην σύνθεση των μαζών, ασυμμετρία διάταξης, και φέρων οργανισμός εμφανής σε μερικά σημεία. Το έργο του αυτό αποτελεί τομή στην πορεία του αφού έπειτα από αυτό αρχίζει να βαδίζει προς τον φονξιοναλισμό. Έργα αυτής της περιόδου δημιουργίας του αποτελούν το οικιστικό συγκρότημα της Βιέννης και η μελέτη για το κτίριο έκθεσης στην Στουτγάρδη. Στο γραφείο του εργάστηκαν μεγάλα ονόματα της αρχιτεκτονικής, όπως ο [[Μις βαν ντερ Ρόε]], ο [[Βάλτερ Γκρόπιους]] και ο [[Λε Κορμπυζιέ]]. Το [[1922]] δέχτηκε μια πρόσκληση για να διδάξει στην ''Akademie der Bildenden Künste'' στη [[Βιέννη]], και ήταν διάδοχος του [[Ότο Βάγκνερ]] ως διευθυντής του τμήματος της Αρχιτεκτονικής στην Ακαδημία Τεχνών στη Βιέννη. Το 1922 μέχρι το 1927 διατηρούσε την αρχιτεκτονική εταιρία στο Βερολίνο. Το [[1936]], μετά από το θάνατο του [[Χανς Πέλτσιγκ]] (Hans Poelzig), ο Μπέρενς έγινε διευθυντής του τμήματος αρχιτεκτονικής του ''Preussische Akademie der KunsteKünste'' (Πρωσική Ακαδημία Καλών Τεχνών) στο [[Βερολίνο]].