Εργατική τάξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Working-class protest in Greece.JPG|thumb|Εργατική πολιτική διαδήλωση στο κέντρο του [[Χαλάνδρι|Χαλανδρίου]] το 2013 που απαιτούσε την επαναπρόσληψη μιας υπαλλήλου του βιβλιοπωλείου Ευριπίδης η οποία, σύμφωνα με τους διαδηλωτές, απολύθηκε λόγω του πολιτικού της ακτιβισμού υπέρ των εργαζομένων]]
Στην [[Κοινωνιολογία]] με τον γενικό όρο '''εργατική τάξη''' χαρακτηρίζεται το σύνολο των εμμίσθων εργατών/εργαζομένων μιας κοινωνίας
Έτσι τα άτομα που συνιστούν την εργατική τάξη είναι υποχρεωμένα να πωλούν, ή κατά σύγχρονη αντίληψη να νοικιάζουν, την εργατική τους δύναμη, ή τέχνη, στους κατόχους των μέσων παραγωγής του κάθε συστήματος ή στους εκάστοτε διαχειριστές αυτού.
== Δυσκολίες σαφήνειας ==
Παρά την απλότητα του παραπάνω ορισμού εντούτοις διάφορες εννοιολογικές ερμηνείες σε συνδυασμό με προβλήματα στατιστικής δεν επιτρέπουν ένα σαφή και συνοπτικό ορισμό. Γενικότερη άποψη, ευρύτερα αποδεκτή, είναι ότι ο όρος καλύπτει την κατώτερη κοινωνική τάξη
Οι δυσκολίες γενικά που προκύπτουν είναι αυτές που αντιμετωπίζουν οι κοινωνιολόγοι κατά την έννοια της "κοινωνικής τάξης" που τελικά καταλήγει από ιστορικής άποψης να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των μαρξιστικών κριτικών της κοινωνίας. Επίσης άλλα προβλήματα που ανακύπτουν είναι από άλλους ορισμούς π.χ. "χαμηλά στρώματα" μιας κοινωνίας και η διακίνηση ατόμων προς και από τα στρώματα αυτά με δεδομένο ότι υφίσταται συνεχής εναλλαγή δραστηριοτήτων, π.χ. ένας εργάτης γίνεται εργολάβος, ή ένας τεχνίτης αναλαμβάνει αντιπροσωπεία. Με δεδομένο τη συνεχή αύξηση της τεχνολογίας το φαινόμενο της διακίνησης μεταξύ χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων καθίσταται πλέον διαρκής.
==Αντιλήψεις σχετικά με την εργατική τάξη==
Σύμφωνα με τον μαρξισμό, η βασική δύναμη που κινεί την ιστορία του ανθρώπου, είναι η [[πάλη των τάξεων]], η πάλη δλδ ανάμεσα στην κάθε φορά κοινωνικά κυρίαρχη
Υπό αυτή την λογική, παραμένει ορθή
Στον αντίποδα του μαρξισμού, κατά ορισμένους μελετητές, η περιγραφή της τάξης σαν κεντρικής κοινωνικής σχέσης των σύγχρονων κοινωνιών, έχει περιθωριοποιηθεί στη σύγχρονη ανάλυση. Κριτικοί του μαρξισμού έχουν μιλήσει για τον θάνατο της τάξης και μαρξιστές θεωρητικοί του σύγχρονου καπιταλισμού για τον παροπλισμό της (demobilization). Κατά μία άποψη, αυτό που έχει πεθάνει ή παροπλισθεί είναι η μυθοπλασία (fiction) της εργατικής τάξης. Αυτή η έννοια έχει αποδομηθεί από την κριτική και άλλες ιστορικές εξελίξεις <ref>Graham J. (1991) Fordism/post-Fordism, Marxism/post-Marxism: The second cultural divide? ''Rethinking Marxism'' '''4''' (1): 39-58, και Graham J (1992b) Post-Fordism as politics: The political consequences of narratives on the left. ''Environment and Planning D: Society and Space 10'', αναφέρονται στο [http://talmidim.cz/filosofie/marx-trida3.pdf Katherine Gibson & Julie Graham, Rethinking Class in Industrial Geography: Creating a Space for an Alternative Politics of Class, ''Economic Geography'', Vol. 68, No. 2, ''Industrial Geography'' (Apr., 1992)], σελ. 124, 125.</ref> και καθώς πολλαπλά κοινωνικά “κέντρα” αλληλοσυγκρουόμενων δυνάμεων έχουν καταλάβει το ιστορικό προσκήνιο, η έννοια της εργατικής τάξης έχει περιφερειοποιηθεί και απενεργοποιηθεί. Επίσης, θεωρίες που εκτοπίζουν την οικονομική ουσία της κοινωνίας έχουν επίσης εκτοπίσει τα στοιχεία του μετασχηματισμού της κοινωνίας. Η μιλιταριστική εικόνα της μαζικής ενότητας των εργατών θεωρείται μέρος μιας ξεπερασμένης αντίληψης της κοινωνίας και ξεπερασμένων πολιτικών αλλαγής.
Μια ακόμα ανάλυση θεωρεί ότι μπορεί να πραγματευτεί μια μεγάλη ποικιλία καπιταλιστικών και μή-καπιταλιστικών διαδικασιών που συμβαίνουν στις βιομηχανικές κοινωνίες. Σύμφωνα με αυτή, τα άτομα μπορεί να συμμετέχουν ταυτόχρονα σε διάφορες τάξεις. Αντίστοιχα γίνεται αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο η έννοια της “πάλης των τάξεων” η οποία αποσυνδέεται από την πολεμική συμβολική και θεωρείται ότι μπορεί να εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, όπως π.χ. με τις διαφωνίες μεταξύ συζύγων.<ref>Katherine Gibson & Julie Graham, Rethinking Class in Industrial Geography: Creating a Space for an Alternative Politics of Class, ''Economic Geography'', Vol. 68, No. 2, Industrial Geography (Apr., 1992), σελ. 124, 125.</ref> Σχετική είναι και η θεώρηση της έννοιας της “πάλης των τάξεων” ως μύθου, από ορισμένους αναλυτές.<ref>A.W. Metcalfe, Myths of Class Struggle: The Metaphor of War and the Misunderstanding of Class</ref>
|