Μονή Βελλάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Ιστορία: μετοίκιση κατοίκων και μοναχών σε ορεινή περιοχή της Αχαϊας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
==Ιστορία==
Για ένα μεγάλο διάστημα, από τον 13ο εώς τον 17ο αιώνα, στην Μονή Βελλά λειτουργούσε σχολή, όπου οι νέοι διδάσκονταν εκκλησιαστικά μαθήματα αλλά και μαθήματα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων.
Το 1863 έγινε [[Σταυροπηγιακή]] και το 1885 μετατράπηκε σε ενοριακή. Είχε δε μετόχι τη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Ρουμανία. Το 1936 ενώθηκε με τη Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής και σήμερα είναι ενταγμένη στη Μητρόπολη Ιωαννίνων. Η μονή απετέλεσε από το 13ο αιώνα και για 400 χρόνια περίπου μεγάλο πνευματικό κέντρο, ενώ διέθετε και μεγάλη περιουσία. Το 1817 σχεδόν ερημώθηκε, αφού οι μοναχοί αρνούμενοι να δώσουν την περιουσία τους στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], μετέβησαν στην [[Κέρκυρα]]. Μερικοί κατέφυγαν σε ορεινή περιοχή του νομού Αχαϊας και σε ανάμνηση της γενέτειράς τους έδωσαν στο νέο οικισμό το όνομα [[Βελλά Αχαΐας|Βελλά (Αχαΐας)]].
Την Μονή ανέστησε ξανά το 1911 ο τότε Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων Βλάχος, με την ίδρυση Ιεροδιδασκαλείου. Από εκεί αποφοιτούσαν δάσκαλοι και ιερείς. Χτίστηκαν μεγάλα κτήρια με αίθουσες διδασκαλίας και οικοτροφείο, όπου έμεναν δωρεάν οι σπουδαστές. Το ιεροδιδασκαλείο λειτούργησε μέχρι το 1989. Σήμερα στην Βελλά λειτουργεί Εκκλησιαστικό Λύκειο, ισότιμο του Ενιαίου Λυκείου με την διαφορά ότι εδώ δίνεται έμφαση στην διδασκαλία των Θρησκευτικών. Επίσης λειτουργεί Ανωτέρα Ιερατική Σχολή, όπου οι σπουδαστές εισέρχονται σε αυτή με πανελλήνιες εξετάσεις.
==Αρχιτεκτονική==
| |||