Τζωρτζ Μπέρκλεϋ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 35:
Ως επακόλουθο της σκέψης του ότι δεν υπάρχουν πρωτεύουσες και δευτερεύουσες ποιότητες προέκυψε η συναρπαστική του θέση ότι δεν υπάρχει απόλυτος [[χρόνος]] και [[χώρος]]. Σύμφωνα με τη συλλογιστική αυτή ο Μπέρκλεϋ απόρριπτε τις επικρατούσες τότε θεωρίες του [[Νεύτων]]α και γινόταν ο πρόδρομος του [[Ερνστ Μαχ|Μαχ]] και του [[Αϊνστάιν]], ο οποίος με τη [[Θεωρία της σχετικότητας]], θα επιβεβαίωνε πολλά χρόνια μετά τη σχετικότητα του χώρου και του χρόνου.<ref>Στο έργο του: "De motu", 1721 - Περί της κινήσεως</ref><ref name="Πάπυρος Λαρούς">Πάπυρος Λαρούς</ref>
Κατά τον Μπέρκλεϋ ιδέες δεν είναι, μόνο το πνεύμα ο νους και η ψυχή. Αυτές οι πνευματικές υποστάσεις δεν είναι παρά μόνο ο χώρος στον οποίο αναπτύσσονται, κατοικούν και υπάρχουν οι ιδέες. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ο ιδεαλιστής φιλόσοφος αναγκάζεται να πέσει σε αντίφαση όταν δέχεται ότι υπάρχουν οντότητες πέραν και ανεξάρτητα των ιδεών. Το πρόβλημα αυτό προσπάθησε να λύσει ο Χιουμ αργότερα, ωστόσο αναγκάστηκε να προσφύγει σε έναν υπερβολικό σκεπτικισμό.<ref name= "Θ. Πελεγρίνης"> Θ. Πελεγρίνης </ref>
==Βιβιλιογραφία==
| |||