Ηλέκτρα Αποστόλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.107.168.77 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 46:
- '''Μόνο από την Πατρίδα μου!'''
 
έχει καταγραφεί, και δεν είναι εξιδανικευμένη αφήγηση. Το πτώμα της πετάχτηκε φριχτά βασανισμένο στις 26 Ιουλίου 1944 έξω από το ξενοδοχείο Κρυστάλ και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο Αθηνών, όπου ο ιατροδικαστής έκανε τη νεκροψία.<ref>[http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=888709&textCriteriaClause=%CE%97%CE%9B%CE%95%CE%9A%CE%A4%CE%A1%CE%91&%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%A5&publDate=28/10/2005 "ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Μια ηρωίδα του λαού μας, Ριζοσπάστης Κυριακή 29 Ιούλη 2001"]</ref> Την επόμενη 27 Ιουλίου το πτώμα της πετάχτηκε στους δρόμους της Αθήνας. Το [[ΕΑΜ]] από τις εφημερίδες του υποσχέθηκε εκδίκηση. Βασανιστές και δολοφόνοι της Ηλέκτρας Αποστόλου ήταν ο διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας υποστράτηγος Αλέξανδρος Λάμπου, ο ανθυπασπιστής Ευσέβιος Παρθενίου και ο Μηνάς Καθρέπτης.<ref>Ριζοσπάστης 10/11/1944</ref> Μετά την απελευθέρωση στη δίκη των δοσιλόγων, το φθινόπωρο του 1945, οι τρεις εκτελεστές της Ηλέκτρας Αποστόλου και δεκάδων άλλων πατριωτών καταδικάστηκαν σε ισόβια, αλλά μετά από λίγαμερικούς χρόνιαμήνες αφέθηκαν ελεύθεροι στα πλαίσια του εμφυλιακού κλίματος. Μάλιστα ο Λάμπου συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αντιστράτηγου, ενώ ο Παρθενίου σταδιοδρόμησε στη Βασιλική Χωροφυλακή.
 
== Ηλέκτρα 1,2,3,... και υστεροφημία ==