Εθνικό Θέατρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 50:
Το ελληνικό θέατρο αντιμετωπίστηκε από την πολιτεία σοβαρά και συστηματικά για πρώτη φορά το [[1932]] με την επίσημη ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου και τη στελέχωσή του με τις σημαντικότερες πνευματικές μορφές του τόπου. Όπως αναφέρει ο [[Κώστας Γεωργουσόπουλος]] ο ισόβιος τότε σκηνοθέτης του, [[Φώτος Πολίτης]] «κατόρθωσε να πείσει τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της σκηνής να έρθουν να βοηθήσουν στην πνευματική προσπάθεια αναγέννησης, που αποτελούσε το καταστατικό αίτημα της ίδρυσης του θεσμού. Και τον ακολούθησε σχεδόν σύσσωμο το θέατρο των ταλαντούχων. [[Αιμίλιος Βεάκης|Βεάκης]], [[Σαπφώ Αλκαίου|Αλκαίου]], [[Χριστόφορος Νέζερ (ξάδερφος)|Νέζερ]], [[Ευάγγελος Μαμίας|Μαμίας]], [[Αλέξης Μινωτής|Μινωτής]], [[Κατίνα Παξινού|Παξινού]], [[Ελένη Παπαδάκη|Παπαδάκη]], [[κυρία Κατερίνα|Κατερίνα]], [[Νικόλαος Ροζάν|Ροζάν]], [[Μάνος Κατράκης|Κατράκης]], [[Βάσω Μανωλίδου|Μανωλίδου]] κ.ά. Ο [[Μάριος Βάρβογλης|Βάρβογλης]], ο [[Αντίοχος Ευαγγελάτος]], ο [[Νίκος Σκαλκώτας|Σκαλκώτας]], ο [[Μανώλης Σκουλούδης|Σκουλούδης]] στη μουσική, ο [[Κλεόβουλος Κλώνης|Κλώνης]], ο [[Φώτης Κόντογλου|Κόντογλου]], ο [[Αντώνης Φωκάς|Φωκάς]] στα εικαστικά, ο [[Ιωάννης Γρυπάρης (λογοτέχνης)|Γρυπάρης]], ο [[Βασίλης Ρώτας|Ρώτας]], ο [[Γιάννης Καρθαίος|Καρθαίος]] στη μετάφραση». ([http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?entypo=A&f=16572&m=N16&aa=1 Τα Νέα, 21/10/1999])
Η συνολική αυτή προσπάθεια καθώς και η λειτουργία της δραματικής σχολής αποτέλεσαν γερές βάσεις για την ανάπτυξη της θεατρικής τέχνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ηΗ δραματική σχολή του Εθνικού έχει τροφοδοτήσει αλλά και τροφοδοτεί ακόμα τα θέατρα με μερικούς από τους αξιώτερους Έλληνες [[ηθοποιός|ηθοποιούς]].
 
[[Εικόνα:Ηλέκτρα, Εθνικό Θέατρο 1938-9.jpg|right|250px|frame|11/9/1938: '''Ηλέκτρα''', η πρώτη μετά την αρχαιότητα παράσταση αρχαίου δράματος στην Επίδαυρο]]