Το<ref>Δείτε '''διοξιράνιο'''τις ήεναλλακτικές '''διοξακυκλοπροπάνιο'''ονομασίες ήστον '''επιδιοξυμεθάνιο'''παρακείμενο πίνακα πληροφοριών ήχημικής ένωσης.</ref> ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] '''μεθυλενοξείδιο'dioxirane'') είναι μια [[οργανικέςοργανική ενώσειςένωση|οργανική]] [[ετεροκυκλικές ενώσεις|ετεροκυκλική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο]] και [[οξυγόνο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''CH<sub>2</sub>O<sub>2</sub>''', αν και συνήθως παριστάνεται με το γραμμικό του τύπο ([[Αρχείο:Dioxirane.svg|40px|Διοξιράνιο]]). Πιο συγκεκριμένα, το διοξιράνιο είναι οργανική ετεροκυκλική ένωση με τριμελή δακτύλιο, που αποτελείται από ένα (1) [[άτομο]] [[άνθρακας|άνθρακα]] και δύο (2) άτομα [[οξυγόνο|οξυγόνου]]υ. Είναι αρκετά ασταθές και χρησιμοποιείται ως ένα [[οξειδοαναγωγή|οξειδωτικό]] [[αντιδραστήριο]] σε [[Οργανική Χημεία|οργανικές συνθέσεις]]<ref>{{citeRuggero journal|journal=PureCurci, &Anna Appl.Dinoi, Chem.|and volume=67Maria |issue=5F. |pages=811–822Rubino |year=(1995). |title="Dioxirane oxidations: Taming the reactivity-selectivity principle|". author=RuggeroPure Curci,& AnnaAppl. Dinoi, and Maria FChem. Rubino67 |(5): url=http://www.iupac.org/publications/pac/1995/pdf/6705x0811811–822.pdf|doi=:10.1351/pac199567050811}}.</ref>. Η πιο βολική και περισσότερο χρησιμοποιούμενη μέθοδος για τη [[οργανική σύνθεση|σύνθεση]] του διοξιράνιου είναι η έμμεση [[αντιδράσεις προσθήκης|αντίδραση προσθήκης]] οξυγόνου σε [[μεθανάλη]], με χρήση ενός όξινου άλατος του [[υπερθειικό οξύ|υπερθειικού οξέος]] (H<sub>2</sub>SO<sub>5</sub>), όπως π.χ. του [[όξινο υπερθειικό κάλιο|όξινου υπερθειικού κάλιου]] (KHSO<sub>5</sub>):
Με βάση το χημικό τύπο του (CH<sub>2</sub>O<sub>2</sub>) έχει ένα (1) μόνο [[ισομέρεια|ισομερές θέσης]], το [[μεθανικό οξύ]]. Ακόμη, ο όρος '''διοξιράνιο''' μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για μια ολόκληρη οικογένεια παραγώγων του διοξιρανίου, που περιέχουν, όπως η μητρική τους ένωση, τριμελή ετεροκυκλικό δακτύλιο με δυο άτομα οξυγόνου.
