Σβάντε Αρρένιους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ο Αρρένιους μπόρεσε να αποδείξει την επίδραση της ηλεκτρολυτικής διάστασης στην [[ωσμωτική πίεση]] αλλά και τη μείωση του [[σημείο πήξης|σημείου πήξης]] και την άνοδο του [[σημείο βρασμού|σημείου βρασμού]] των διαλυμάτων που περιέχουν ηλεκτρολύτες. Σε μια μνημειώδη μάλιστα εργασία του, το 1887, ανακεφαλαίωσε τα συμπεράσματα της διατριβής του, προσθέτοντας και μερικά νεώτερα δεδομένα. Αργότερα μελέτησε τη σημασία της θεωρίας του σε βιολογικά και ιατρικά προβλήματα. Η τεράστια σημασία της θεωρίας της ηλεκτρολυτικής διάστασης του Αρρένιους αναγνωρίζεται πλέον από όλους, έστω και αν έγιναν ορισμένες απαραίτητες τροποποιήσεις.

 

 

Το 1891, ο Αρρένιους δε δέχθηκε θέση καθηγητή στο γερμανικό πανεπιστήμιο του [[Γκίσεν]] αλλά αμέσως μετά έγινε υφηγητής στη Στοκχόλμη. Το 1895 έγινε καθηγητής Φυσικής εκεί ενώ διετέλεσε και πρύτανης από το 1897 έως το 1905, όταν και αποσύρθηκε από την καθηγεσία. Το 1898 δημοσίευσε το βιβλίο «'' Θεωρητική Ηλεκτροχημεία''» και το 1906 τις «''Χημικές Θεωρίες''».

{{Commonscat}}

* [http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1903/arrhenius.html The Nobel Prize in Chemistry 1903 Svante Arrhenius]

 

[[Κατηγορία:Σουηδοί φυσικοί|Αρρενιους]]