Κλίση των ουσιαστικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ινδοευρωπαϊκή - ΕλληνοΓρεκοΠελασγικές γλώσσες |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:214B:8215:ED00:F4D5:A246:D75A:7321 (συνεισφ.)... |
||
Γραμμή 1:
Στη γλωσσολογία, '''κλίση''' των [[Ουσιαστικό (γραμματική)|ουσιαστικών]] ονομάζεται το σύνολο των διαφορετικών μορφών που μπορεί να λάβει ένα ουσιαστικό. Για παράδειγμα η λέξη ''ήχος'' στα ελληνικά, απαντάται επίσης με τις μορφές: ''ήχου, ήχο, ήχε, ήχοι, ήχων, ήχους''. Σε πολλές
Οι διαφορετικές μορφές ενός ουσιαστικού ονομάζονται [[Πτώση|πτώσεις]], εμφανίζονται σε δύο [[Αριθμός (γραμματική)|αριθμούς]], και αποκαλύπτουν τον ρόλο του ουσιαστικού στην πρόταση. Οι πτώσεις σχηματίζονται συνήθως με καταλήξεις στο θέμα της λέξης, τουλάχιστον στις
Κλίση των ουσιαστικών παρατηρείται σε
Η παλιά [[αγγλική γλώσσα]] είχε εκτεταμένο κλιτικό σύστημα. Αντ’ αυτού, τα σύγχρονα αγγλικά βασίζονται στη σειρά των λέξεων και στις προθέσεις ώστε να καταδείξουν τον γραμματικό ρόλο του κάθε ουσιαστικού. Απομεινάρια του παλιού αγγλικού κλιτικού συστήματος βρίσκουμε στις αντωνυμίες. Έτσι για παράδειγμα η αντωνυμία ''he'' έχει τη μορφή ''him'' όταν είναι αντικείμενο και ''his'' στη γενική.
Γραμμή 23:
|}
Η
==Δείτε επίσης==
|