Αμέλια Έρχαρτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Εκείνη περίπου την περίοδο η Αμέλια επισκέφτηκε μια έκθεση που διοργανώθηκε στο [[Τορόντο]] μαζί με μία φίλη της. Ένα από τα θεάματα της έκθεσης ήταν μια πτητική επίδειξη που πραγματοποιήθηκε από έναν άσσο του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.<ref>Earhart 1937, p. 2.</ref> Ο πιλότος εντόπισε την Έρχαρτ και τη φίλη της, οι οποίες παρακολουθούσαν από ένα απομονωμένο σημείο και βούτηξε προς το μέρος τους. «''Είμαι βέβαιη ότι είπε στον εαυτό του, ‘προσέξτε με που θα τις κάνω να χοροπηδήσουν’''» είπε. Η Έρχαρτ όμως παρέμεινε στη θέση της, με ανάμεικτα αισθήματα φόβου και ευθυμίας. Καθώς το [[αεροπλάνο]] πλησίαζε, κάτι ξύπνησε μέσα της, «''δεν το κατάλαβα τότε,''» είπε, «''αλλά πιστεύω ότι εκείνο το μικρό κόκκινο αεροπλάνο ήταν σαν να μου είπε κάτι καθώς περνούσε''».<ref>Earhart 1937, p. 3.</ref>

Στο Λονγκ Μπιτς (''Long Beach''), στις [[28 Δεκεμβρίου]] [[1920]], αυτή και ο πατέρας της επισκέφτηκαν ένα αεροδρόμιο όπου ο Φρανκ Χωκς (''Frank Hawks'') (ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως πιλότος αγώνων) της προσέφερε μία πτήση που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της Έρχαρτ. «''Μέχρι τη στιγμή που ήμασταν στα διακόσια ή τριακόσια πόδια από το έδαφος,''» είπε, «''ήξερα ότι έπρεπε να πετάξω''».<ref>Earhart 1937, p. 4.</ref> Μετά από εκείνη την δεκάλεπτη πτήση, αποφάσισε πως έπρεπε οπωσδήποτε να μάθει να πετά. Κάνοντας διάφορες δουλειές, ως φωτογράφος, οδηγός φορτηγού και στενογράφος στην τοπική τηλεφωνική επιχείρηση, κατόρθωσε να μαζέψει 1.000 [[δολάριο ΗΠΑ|δολάρια]] για τα πτητικά μαθήματα. Η Έρχαρτ έκανε τα πρώτα της μαθήματά, ξεκινώντας στις [[3 Ιανουαρίου]] [[1921]], στο αεροδρόμιο Κίννερ (''Kinner Field''), κοντά στο Λονγκ Μπιτς, όμως για να φθάσει στο αεροδρόμιο η Αμέλια έπρεπε να πάρει ένα λεωφορείο ως στο τέλος της γραμμής και στη συνέχεια να περπατήσει τέσσερα μίλια.<ref>[http://www.aviationhistory.org/ah_Amelia_Earhart.html Aviation History- Lady Lindy, Amelia Earhart's Life History] Note: Amelia's mother also provided part of the $1,000.00 "stake" much against her "better judgement."</ref> Δάσκαλός της ήταν η [[Ανίτα Σνουκ|Ανίτα «Νέτα» Σνουκ]] (''Anita "Neta" Snook''), μία πρωτοπόρος αεροπόρος που χρησιμοποιούσε ένα πλεονάζον [[Curtiss JN-4]] «''Canuck''» για τα μαθήματα. Η Αμέλια έφθασε στην Σπουκ με τον πατέρα της και ένα μοναδικό αίτημα, «''Θέλω να πετάξω. Θα με διδάξετε;''».<ref>Marshall 2007, p.21.</ref>