Ρωμανός Δ΄ Διογένης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
|διάδοχος3 =
|σύζυγος = Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα
|επίγονοι = Κωνσταντίνος Διογένης, <br>Νικηφόρος Διογένης,<br /> Λέων Διογένης
|βασιλικός_οίκος =
|πατέρας = Κωνσταντίνος Διογένης
Γραμμή 30:
|ημ_γέννησης = 1032
|τόπος_γέννησης =
|ημ_θανάτου = 1072
|τόπος_θανάτου =
|τόπος_ταφής =
Γραμμή 58:
Ακόμα και την ύστατη ώρα, το κακό θα μπορούσε να είχε αποσοβηθεί. Ο [[Αλπ Αρσλάν]], για στρατηγικούς λόγους, πρότεινε όρους ειρήνης μάλλον ευνοϊκούς στο Ρωμανό, και τον άφησε ελεύθερο. Στην πρωτεύουσα όμως και πριν την επιστροφή του αυτοκράτορα, οι εχθροί του με αρχηγό τον Ιωάννη Δούκα, και επηρεαζόμενοι από τον [[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλό]], με πρόφαση την ήττα του Ρωμανού έστεψαν βασιλέα τον [[Μιχαήλ Ζ΄|Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα]]. Απέρριψαν κοντόφθαλμα και ασυζητητί τους όρους του Αρσλάν, πολιτική που καταδεικνύει τόσο την έλλειψη διορατικότητας, όσο και την άσβεστη προσωπική τους φιλοδοξία. Η Ευδοκία εξορίστηκε σε μοναστήρι στην [[Πρίγκηπος|Πρίγκηπο]]. Κατά την επιστροφή του ο Ρωμανός Δ' δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Δοκίμασε να ανακαταλάβει το θρόνο του αλλά ηττήθηκε στη μάχη της Αμάσειας από τον προσωπικό στρατό του Ιωάννη Δούκα και λίγους μήνες μετά παραδόθηκε στον Ανδρόνικο Δούκα. Συνελήφθη, τυφλώθηκε με βάναυσο τρόπο, εξορίστηκε στην [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]] της [[Θάλασσα του Μαρμαρά|Προποντίδος]] και τελικά πέθανε λίγο αργότερα, στις [[4 Αυγούστου]] του [[1072]].
 
== Η σύλληψη από τους Σελτζούκους ==
== Το τέλος ==
Φόρεσε λοιπόν την πανοπλία του, γύμνωσε το ξίφος εναντίον των εχθρών και σκότωσε πλήθος βαρβάρους και άλλους τόσους έτρεψε σε φυγή<ref>[[Μιχαήλ Ψελλός]], Χρονογραφία κεφ. έκτον εδ. 22</ref> . Εν συνεχεία όμως εκείνοι, που έβαλλαν εναντίον του, τον αναγνώρισαν και τον περικύκλωσαν∙ τότεΤότε πληγωμένος γλιστράει από το άλογο και πιάνεται αιχμάλωτος.<ref>Ο [[Μιχαήλ Ατταλειάτης]], (χ.χ.Βασιλικών) αναφέρει, ότι ο Ρωμανός, τραυματισμένος στο χέρι και πεσμένος από το άλογο, εξακολούθησε να μάχεται ώσπου πιάστηκε αιχμάλωτος.</ref> Ο Βασιλιάςαυτοκράτωρ των Ρωμαίων οδηγείται [[δορυάλωτος]] στους εχθρούς και το στράτευμα διαλύεται. Λίγοι ήταν αυτοί που διέφυγαν.<ref> Ανάμεσα στις προσωπικότητες που μετείχαν στη μάχη ήταν ο Ανδρόνικος Δούκας που ήταν επικεφαλής της αυτοκρατορικής φρουράς, και εχθρικός, όπως όλοι οι Δούκες, προς τον Ρωμανό, υπήρξεΔ'. Υπήρξε ο πρώτος που εγκατέλειψε τον αγώνα την κρίσιμη στιγμή επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη, αφού προηγουμένως στάθμευσε στα κτήματά του στη [[Βιθυνία]] για να συναντήσει τον πατέρα του. Ατταλειάτης σσ.161-62, Σκυλίτσης σ.149 </ref>. και οιΟι περισσότεροι είτε πέρασαν δια στόματος μαχαίρας είτε αιχμαλωτίσθηκαναιχμαλωτίσθησαν.<ref>Μετάφραση χωρίου (22) Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Τάκης Ιατρού, Γιώργος Κιτόπουλος, περ. «Κοχλίας» αρ. 2, Ιανουάριος 1946</ref>
 
== Υποσημειώσεις-Παραπομπές ==