Ορκάδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ενημέρωση εκτίμησης πληθυσμού (2013)
Γραμμή 67:
 
[[Αρχείο:Kirkwall cathedral.jpg|thumb|left|Ο καθεδρικός ναός του αγίου Μάγκνους στο Κέρκγουολ.]]
Ο ''Θόρφιν Σίγκουρντσον'' (Thorfinn Sigurdsson) ήταν γιος του Σίγκουρντ Χλόντβισον και εγγονός του [[Μάλκολμ Β' της Σκωτίας]]. Μαζί με τους τρεις αδελφούς του κυβέρνησε τις Ορκάδες κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 11ου αιώνα και επέκτεινε την εξουσία του σε μια έκταση από το [[Δουβλίνο]] μέχρι τα νησιά Σέτλαντ. Ο Θόρφιν πέθανε γύρω στο 1065 και οι γιοι του ''Πάουλ Θόρφινσον'' (Paul Thorfinnsson) και ''Έρλεντ Θόρφινσον'' (Erlend Thorfinnsson) οι οποίοι τον διαδέχτηκαν, πολέμησαν στη [[Μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ]] (Battle of Stamford Bridge) το 1066.<ref>Barbara E. Crawford, "Orkney in the Middle Ages," στο ''The Orkney Book'', εκδ. Donald Omand (Εδιμβούργο: Birlinn, 2003), σσ. 66-68. ISBN 978-1-84158-254-2.</ref> Τα δύο αδέλφια έριζαν μεταξύ τους και αυτή η διένεξη πέρασε και στην επόμενη γενιά. Ο μαρτυρικός θάνατος του γιου του Έρλεντ Θόρφινσον, ''Μάγκνους Έρλεντσον'' (Magnus Erlendsson), ο οποίος σκοτώθηκε τον Απρίλιο του 1116 από τον ξάδελφό του ''Χάακον Πάουλσον'' (Haakon Paulsson), γιο του Πάουλ Θόρφινσον, είχε ως αποτέλεσμα την ανέγερση του καθεδρικού ναού του αγίου Μάγκνους, ο οποίος αποτελεί ακόμη και σήμερα κυρίαρχο σημείο αναφοράς στην πόλη του Κέρκγουολ.<ref>[http://www.orkneyjar.com/history/stmagnus/magcath.htm "St Magnus Cathedral, Kirkwall"] Orkneyar.com. (ανάκτηση 18 Δεκεμβρίου 2009).</ref> Ο Μάγκνους και ο Χάακον ήταν συγκυβερνήτες των Ορκάδων και παρότι ο πρώτος είχε τη φήμη ευσεβούς ανθρώπου, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι πέθανε εξαιτίας της χριστιανικής πίστης του. Πρέπει να σημειωθεί ότι οιΟι Σκανδιναβικοί λαοί, έχοντας σχετικά πρόσφατα μεταστραφεί στον Χριστιανισμό, είχαν την τάση να ανακηρύσσουν μάρτυρες και αγίους, ηγετικές μορφές της εποχής τους οι οποίοι βρήκαν βίαιο θάνατο.<ref>Barbara E. Crawford, "Orkney in the Middle Ages," στο ''The Orkney Book'', εκδ. Donald Omand (Εδιμβούργο: Birlinn, 2003), σ. 69. ISBN 978-1-84158-254-2.</ref>
 
Κατά περίεργο τρόπο, από την εποχή του Θόρφιν και έπειτα οι Νορβηγοί κόμητες όφειλαν πίστη και υποταγή και προς τη Νορβηγία εξαιτίας των Ορκάδων και προς το Σκωτικό στέμμα μέσω του τίτλου τους ως κόμητες του [[Κέιθνες]] (Caithness).<ref>Barbara E. Crawford, "Orkney in the Middle Ages," στο ''The Orkney Book'', εκδ. Donald Omand (Εδιμβούργο: Birlinn, 2003), σ. 64. ISBN 978-1-84158-254-2.</ref> Κατά διαστήματα, από τον 11ο έως τον 13ο αιώνα, οι Ορκάδες αποτέλεσαν μέρος του νορβηγικού [[Βασίλειο του Μαν και των νησιών|Βασιλείου του Μαν και των νησιών]] (Kingdom of Mann and the Isles), του οποίου οι ηγέτες ήταν με τη σειρά τους υποτελείς στον Βασιλιά της Νορβηγίας. Το 1231 η αδιάκοπη αλυσίδα διαδοχής, η οποία είχε ξεκινήσει με τον Ρόνβαλντ Όιστεϊνσον το 875, τελείωσε με τη δολοφονία του ''Γιον Χάραλντσον'' (Jon Haraldsson), τριακοστού πρώτου νορβηγού κόμητα των Ορκάδων, στο [[Θέρσο]] (Thurso).<ref>Barbara E. Crawford, "Orkney in the Middle Ages," στο ''The Orkney Book'', εκδ. Donald Omand (Εδιμβούργο: Birlinn, 2003), σσ. 72-73. ISBN 978-1-84158-254-2.</ref> Η κομητεία του Κέιθνες παραχωρήθηκε στον ''Μάγκνους'', τον δευτερότοκο γιο του κόμη του Άνγκους, τον οποίο ο [[Χάακον Δ' της Νορβηγίας]] εγκατέστησε ως πρώτο σκώτο κόμη των Ορκάδων το 1236.<ref>William P. L. Thomson, ''The New History of Orkney'', 3η έκδ. (Εδιμβούργο: Birlinn, 2008), σσ. 134-137. ISBN 978-1-84158-696-0.</ref> Το 1290 ο θάνατος της [[Πριγκίπισσα Μαργαρίτα της Νορβηγίας|πριγκίπισσας Μαργαρίτας]] στις Ορκάδες, καθ' οδόν προς την ηπειρωτική Σκωτία, προκάλεσε διαμάχη για τη διαδοχή η οποία κατέληξε στους [[Πόλεμοι της Σκωτικής Ανεξαρτησίας|Πολέμους της Σκωτικής Ανεξαρτησίας]].<ref>William P. L. Thomson, ''The New History of Orkney'', 3η έκδ. (Εδιμβούργο: Birlinn, 2008), σσ. 146-147. ISBN 978-1-84158-696-0.</ref> Το 1379 η κομητεία πέρασε στην [[πατριά]] Σινκλέρ (Clan Sinclair), ο αρχηγός της οποίας κατείχε επίσης και τον τίτλο του ''βαρόνου του Κάστρου Ρόσλιν'' (Roslin Castle) κοντά στο [[Εδιμβούργο]].<ref>William P. L. Thomson, ''The New History of Orkney'', 3η έκδ. (Εδιμβούργο: Birlinn, 2008), σ. 160. ISBN 978-1-84158-696-0.</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ορκάδες"