Νέο Φάληρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: αφαίρεση ακατάλληλων εξωτερικών συνδέσμων
Dimorsitanos (συζήτηση | συνεισφορές)
φωτογραφίες
Γραμμή 1:
[[File:Odeio-neo-faliro.jpg|thumb|280px|right|Ωδείο Νέου Φαλήρου]]
Το''' νέο Φάληρο''' είναι συνοικία του [[Πειραιάς|Πειραιά]] στην αρχή της περιοχής του Φαληρικού όρμου.
 
Το''' νέοΝέο Φάληρο''' είναι συνοικία του [[Πειραιάς|Πειραιά]] στην αρχή της περιοχής του Φαληρικού όρμου.
 
Τα όρια της ξεκινούν από τον Ιερό Ναό Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας και τελειώνουν στον [[Κηφισός|Κηφισό ποταμό]] ενώ συνορεύει ανατολικά με το δήμο [[Μοσχάτο|Μοσχάτου]], βόρεια με τον δήμο [[Άγιος Ιωάννης Ρέντης|Αγίου Ιωάννη Ρέντη]] ενώ προς δυσμάς αποτελεί συνέχεια του [[Πειραιάς|Πειραιά]].
 
Η συνοικία του νέου Φαλήρου άρχισε να δημιουργείται κατά τη δεκαετία του 1850-1860. Πρώτος οικιστής του νέου Φαλήρου φέρεται να ήταν ο Γιαννόπουλος, του οποίου η οικία βρισκόταν στο οικόπεδο όπου μετέπειτα οικοδομήθηκε το Ξενοδοχείο "''Ακταίον''" και σήμερα υφίσταται συγκρότημα πολυκατοικιών και το νοσοκομείο Metropolitan. Η αρχικά αγγλικών συμφερόντων Εταιρία Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς ανέλαβε εργολαβικά τη δημιουργία σιδηροδρομικού σταθμού και βοηθητικών εγκαταστάσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1860. Εκτός του σιδηροδρομικού σταθμού βέβαια κατασκευάστηκε ο παραθαλάσσιος περίπατος, το "''Μέγα Ξενοδοχείον του Σταθμού''", το Θέατρο του Φαλήρου, αναμορφώθηκαν τα υπάρχοντα θαλάσσια λουτρά, κτίστηκαν και ιδιωτικές οικίες-επαύλεις προς πώληση/εκμίσθωση ενώ αργότερα κατασκευάστηκαν η εξέδρα του νέου Φαλήρου (1891) και το ποδηλατοδρόμιο (1895) για τις ανάγκες των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Το προάστιο του νέου Φαλήρου τότε γνώρισε μια ραγδαία ανάπτυξη και καθιερώθηκε ως κοσμικό σημείο αναφοράς για την "καλή κοινωνία" της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και για πλήθος επισκεπτών και τουριστών. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, θεάματα, χοροί, πολιτιστικά δρώμενα και πλήθος άλλων εκδηλώσεων λάμβαναν χώρα στο δημοφιλές προάστιο το οποίο προτιμούσαν για τη διαμονή τους γνωστοί πολιτικοί και στρατιωτικοί παράγοντες, πρέσβεις, πλούσιοι αστοί, βιομήχανοι και πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Η επονομαζόμενη και Belle Epoque του νέου Φαλήρου κράτησε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και η περίοδος παρακμής ξεκίνησε κατά τον Μεσοπόλεμο. Στις αρχές του 20ου αιώνα θα λειτουργήσει για πρώτη φορά και ο Ατμό-ηλεκτρικός Σταθμός (ΑΗΣ) του νέου Φαλήρου για την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών ηλεκτροδότησης της πρωτεύουσας Αθήνας αλλά και των παρακείμενων βιομηχανικών μονάδων και βεβαίως του σιδηροδρομικού δικτύου. Η συνοικία του Νέου Φαλήρου το [[1925]] αποσχίστηκε από τον δήμο Πειραιά και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα ενώ το 1946 μετασχηματίστηκε σε δήμο. Στην απογραφή του 1951 αριθμούσε 6.538 κατοίκους. Όμως το [[1968]] ενσωματώθηκε ξανά με τον Δήμο Πειραιά με την αιτιολογία του μικρού πληθυσμού της. Το Νέο Φάληρο αποτελούσε παλαιότερα τη πρώτη λουτρόπολη της Αθήνας που συνδεόταν και με γραμμή τραμ.
 
[[File:Mnhmeio-neou-falirou-2.jpg|thumb|280px|left|Σταυρός]]
 
Από τα τέλη του 19ου αιώνα, στη λεγόμενη βιομηχανική ζώνη του νέου Φαλήρου, πλησίον της λεωφόρου Αθηνών-Πειραιώς αναπτύχθηκαν βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Σήμερα κατά μήκος της προαναφερόμενης λεωφόρου και εντός των ορίων του νέου Φαλήρου μπορεί κανείς να παρατηρήσει ακόμη τα βιομηχανικά "κουφάρια" της μεγάλης χημικής βιομηχανίας των Χρωματουργείων Πειραιώς "ΧΡΩΠΕΙ", το παλαιό οινοπνευματοποιείο "ΗΒΗ" του Ευστάθιου Φινόπουλου, εργοστασιακές μονάδες εν λειτουργία όπως λ.χ. η "ΕΛΑΪΣ" αλλά και παλαιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που άλλαξαν χρήση όπως λ.χ. το Factory Outlet το οποίο στεγάζεται στο κτίριο της παλαιάς κλωστοϋφαντουργίας "Γαβριήλ". Το έτερο εργοστάσιο της κλωστοϋφαντουργίας Γαβριήλ βρίσκεται παραπλεύρως του ποδοσφαιρικού γηπέδου "Γεώργιος Καραϊσκάκης" ενώ πρόσφατα κατεδαφίστηκε το κτίριο της κλωστοϋφαντουργίας "ΑΙΓΑΙΟΝ".
 
Το νέο Φάληρο συνδέεται με την Αθήνα και τον Πειραιά με όλα τα οδικά μέσα συγκοινωνίας καθώς και με τον [[Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς|ηλεκτρικό σιδηρόδρομο]] (μετρό) ενώ αποτελεί αφετηρία των γραμμών του σύγχρονου τραμ. Το άλλοτε παλαιό μέγα [[ποδηλατοδρόμιο]] που είχε ανεγερθεί για να χρησιμοποιηθεί στους πρώτους σύγχρονους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1896|Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896]], μετατράπηκε το 1964 σε στάδιο και μετονομάστηκε σε [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης]]. Το 2003 το Στάδιο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" κατεδαφίστηκε και ανεγέρθηκε στην θέση του άλλο με το αυτό όνομα το οποίο εντάχθηκε στους αγωνιστικούς χώρους των [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004|ολυμπιακών αγώνων του 2004]] και χρησιμοποιήθηκε ως [[Γήπεδο ποδοσφαίρου|γήπεδο ποδοσφαίρου]]<ref>[http://www.athensinfoguide.com/gr/olympicvenues.htm#7 Ιστοσελίδα www.athensinfoguide.com] (Ανάκτηση 8 Αυγούστου 2011)</ref> <ref>[http://archive.enet.gr/online/online_hprint?q=%D3%D4%C1%C4%C9%CF+%CA%C1%D1%C1%C9%D3%CA%B6%CA%C7+2004&a=&id=67589600 Άρθρο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία στις 29/06/2002] (Ανάκτηση 8 Αυγούστου 2011)</ref>.
 
[[File:Mnhmeio-neou-falirou.jpg|thumb|180px|Μνημείο]]
 
Προ του σταθμού του μετρό βρίσκεται ο τύμβος και το μνημείο του μεγάλου στρατηγού της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης τους 1821]] [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεωργίου Καραϊσκάκη]], που είναι και το πρώτο μνημείο που ανεγέρθηκε, στην Ελλάδα, κατά την περίοδο της βασιλείας του [[Όθων της Ελλάδας|Όθων]]α.