Συνέδριο της Βερόνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Παρασκήνιο: + |
μ →Παρασκήνιο: + |
||
Γραμμή 56:
::::::::::::::::::::::::::::: ''Ο αντιπρόεδρος Θάνος Κανακάρης »
Την παραπάνω διακήρυξη καθώς και μία ακόμη επιστολή που απευθυνόταν στον Τσάρο της Ρωσίας και τύποις στον Βασιλέα της Νεάπολης και δι΄ αυτού προς τους συνέδρους, φέρονται να συντάχθηκαν από τον διατελούντα στη ρωσική υπηρεσία Αλέξανδρο Στούρτζα. Αυτές παρέλαβε ο Ανδρέας Μεταξάς, όπου εν ονόματι της κεντρικής ελληνικής κυβέρνησης «''της περιπλανωμένης εν ταις παραλίες της Αργολίδος''»<ref>όπως αναφέρει ο Herzberg στην "Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (μετάφραση Π. Κακουλίδη) τ.2ος</ref> ανεχώρησε στις 18 Σεπτεμβρίου (π.ημ) από την Ύδρα μαζί με τον Γάλλο φιλέλληνα πλοίαρχο
Η πρώτη αποστολή φθάνοντας στην Αγκώνα παρέμεινε για κάποιο διάστημα στο λοιμοκαθαρτήριο. Στο διάστημα αυτό ο Α. Μεταξάς απηύθυνε επιστολές προς τον Πάπα και τον καρδινάλιο Κουσάλβι παρακαλώντας τους να του επιτρέψουν να μεταβεί στη Βερόνα διερχόμενος μέσα από το έδαφος του παπικού κράτους. Ο Πάπας Πίος Ζ΄ θέλοντας να ανταποκριθεί θετικά έγραψε σχετικά στον αντιπρόσωπό του καρδινάλιο Σπίνα προκειμένου να δοθεί σχετική άδεια από το συνέδριο. Στο μεταξύ έφθασε και η δεύτερη αποστολή όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σε επιστολή του προς τον Πάπα προκειμένου να τον δεχθεί σε ακρόαση και να βοηθήσει μεσιτεύοντας σχετικά στους καθολικούς ηγεμόνες του Συνεδρίου υπέβαλλε δελεαστικές προτάσεις περί ενώσεως της εκκλησίας του νέου ελληνικού κράτους με την παπική εκκλησία. Τελικά ο Πάπας δεν δέχθηκε
Πριν όμως φθάσει η αρνητική απάντηση και εγκαταλείψει το ιταλικό έδαφος ο Α. Μεταξάς είχε αποστείλει στο συνέδριο μία ακόμα επιστολή εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης στην οποία με υπερηφάνεια και αποφασιστικότητα δηλώνονταν μεταξύ άλλων:
:''Αν μας αποβάλητε θέλομεν τραπή προς τον ουράνιον κριτήν και θα νικήσωμεν ή θα αποθάνωμεν... Ο Αγών διεξάγεται υπό την ένδοξον σημαίαν του Ιησού Χριστού, του λυτρωτού του ανθρωπίνου γένους, του στέφοντος δια λαμπροτάτων επιτυχιών τα πολεμικά έργα των Ελλήνων, οίτινες ουδέν άλλο αιτούνται παρά των επιγείων βασιλέων ή την ασφάλειαν της πολιτικής αυτών υπάρξεως υπό δυναστείαν πιστήν εις το Ευαγγέλιον... Αιτούμεν μεγαλοφώνως Πατρίδα και Θρόνον και δικαιώματα υπάρξεως υπό νόμους σοφούς και μονίμους''.
Έτσι όπως σημειώνει ο ιστορικός Πρόκενς Όστεν:"''οι Έλληνες απεβλήθησαν υπό των Βασιλέων... Οι αλαζόνες και επιπόλαιοι άνδρες των ανακτοβουλίων δεν εθεώρησαν του κόπου άξιον ν΄ αποβλέψουσι προς αυτούς, οι φιλάνθρωποι... τους ελυπήθησαν και οι νοήμονες τους επερίμεναν εν τη δια πυρός δοκιμασία των κινδύνων''". Ο δε πρακτικογράφος και χρονογράφος των συνεδρίων της Ιεράς Συμμαχίας Βαλλώ Τατιτσέφ σημειώνει για το εν λόγω συνέδριο: "''ούτε μία φωνή δεν ηκούσθει υπέρ των Ελλήνων''".
== Αποφάσεις ==
|