Κάρολος ο Φαλακρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+πρότυπο
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
| υπογραφή =
}}
Ο '''Κάρολος ο Φαλακρός''' (Karl der Kahle, [[13 Ιουνίου]] [[823]] – [[6 Οκτωβρίου]] [[877]]) ήταν βασιλιάς της [[Δυτικό Φραγκικό Βασίλειο|Δυτικής Φραγκίας]] ([[843]]–[[877]]) και αυτοκράτορας της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ([[875]]–[[877]]),. Ήταν ο μικρότερος γιος του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του ευσεβούς]] από τηντη δεύτερη σύζυγό του, [[Ιουδήθ της Βαυαρίας (795-843)|Ιουδήθ]], και εγγονός του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]]. Όταν οι μεγαλύτεροι αδελφοί του ενηλικιώθηκαν, απαίτησανΜετά από τονμία πατέρασειρά τουςεμφύλιων ναπολέμων τουςπου δώσειάρχισαν τοκατά μερίδιοτη τους.διάρκεια Οτης Λουδοβίκοςβασιλείας οτου ευσεβήςπατέρα αναζητούσε και για τον μικρότερο Κάρολο ένα βασίλειο αρχικά στηντου, [[Αλαμανία]]Λουδοβίκος καιο στην συνέχεια στα [[Πυρηναία]]. Τελικά αποφάσισε ναΕυσεβής|Λουδοβίκου του δώσει μερίδιο την [[Γαλατίαευσεβούς]], την περιοχή στηνο οποίαΚάρολος βρίσκεταιπέτυχε ημε σημερινήτη [[Γαλλία]].Συνθήκη Σετου μια [[ΔίαιταΒερντέν]] στο [[Κρεμιέ]] ([[837]]) όρισε τον Κάρολο διάδοχο του, κάτι που έκανε τους μεγαλύτερους αδελφούς του να εξεγερθούν.αποκτήσει Οτο [[Πεπίνοςδυτικό Α΄μέρος της Ακουιτανίας]]αυτοκρατορίας. πέθανε ([[838]]) και το δουκάτο παραχωρήθηκε στον Κάρολο.
 
[[Αρχείο:Charles le Chauve denier Bourges after 848.jpg|thumb|left|200px|Κάρολος ο φαλακρός]]
== Διαμερισμός της μεγάλης αυτοκρατορίας του Καρολομάγνου ==
Όταν οι μεγαλύτεροι αδελφοί του Καρόλου ενηλικιώθηκαν, απαίτησαν από τον πατέρα τους να τους δώσει το μερίδιο τους. Ο Λουδοβίκος ο ευσεβής αναζητούσε και για τον μικρότερο Κάρολο ένα βασίλειο αρχικά στην [[Αλαμανία]] και στην συνέχεια στα [[Πυρηναία]]. Τελικά αποφάσισε να του δώσει μερίδιο την [[Γαλατία]], την περιοχή στην οποία βρίσκεται η σημερινή [[Γαλλία]]. Σε μια [[Δίαιτα]] στο [[Κρεμιέ]] ([[837]]) όρισε τον Κάρολο διάδοχο του, κάτι που έκανε τους μεγαλύτερους αδελφούς του να εξεγερθούν. Ο [[Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας]] πέθανε ([[838]]) και το δουκάτο παραχωρήθηκε στον Κάρολο.
Ο θάνατος του αυτοκράτορα Λουδοβίκου του ευσεβούς ([[840]]) έφερε πολλές διαμάχες ανάμεσα στους γιους του για την διαδοχή. Ο Κάρολος συμμάχησε με τον [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]] νικώντας τον [[Λοθάριος Α΄|Λοθάριο]] και τον ανιψιό του [[Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας]], γιο του Πεπίνου Α΄ που διεκδικούσε την Ακουιτανία στις [[25 Ιουνίου]] [[841]] στην μάχη του '''Φοντενέ-αν-Πουισέ'''. Τα επόμενα χρόνια τα δύο αδέλφια επιβεβαίωσαν την συμμαχία τους με τον '''όρκο του Στρασβούργου''': ο πόλεμος τελικά κατέληξε στην [[συνθήκη του Βερντέν]] τον Αύγουστο του [[843]]. Σύμφωνα με την τελική συμφωνία, ο μικρότερος αδελφός, Κάρολος ο Φαλακρός, θα κληρονομούσε την Δυτική Φραγκία, δηλαδή την σημερινή [[Γαλλία]] μέχρι τον [[ισπανία|Ισπανικό]] ποταμό [[Έβρος (Ισπανία)|Έβρο]], ο Λουδοβίκος την [[Ανατολικό Φραγκικό Βασίλειο|Ανατολική Φραγκία]], την σημερινή [[Γερμανία]]. Ο Λοθάριος τέλος θα κρατούσε τον αυτοκρατορικό τίτλο, την [[Λομβαρδία]], την [[Φλάνδρα]] και περιοχές της [[Κεντρικό Φραγκικό Βασίλειο|κεντρικής Φραγκίας]], όπως η [[Βουργουνδία]].