Πορφυρίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι πιο γνωστές πορφυρίνες είναι εκείνες που παράγουν την αίμη, τη χρωμοφόρο ομάδα της [[αιμοσφαιρίνη]]ς, της [[μυοσφαιρίνη]]ς καθώς και των κυτοχρωμάτων, οξειδασών και υπεροξειδασών. Οι πορφυρίνες είναι επίσης μακροκυκλικές ενώσεις και αποτελούνται από τέσσερις πυρήνες [[πυρόλη]]ς ενωμένους κυκλικά με τέσσερις ρίζες μεθινίου (=C-). Ανήκουν στις αρωματικές ενώσεις, υπακούουν δηλαδή στον κανόνα του Hückel για αρωματικότητα, κατέχοντας 4n + 2π ηλεκτρόνια. Έτσι οι μακρόκυκλοι των πορφυρινών είναι εξαιρετικά συζυγή συστήματα. Κατά συνέπεια, έχουν συνήθως πολύ έντονες ζώνες απορρόφησης στο ορατό φάσμα και χρωματίζονται έντονα.

 

Οι πορφυρίνες είναι συζυγή οξέα και προσδέτες που συνδέονται με μέταλλα σχηματίζοντας σύμπλοκα. Το μέταλλο με το οποίο συνδέονται έχει συνήθως σθένος 2⁺ ή 3⁺. Μια πορφυρίνη χωρίς το μεταλλικό ιόν στην κοιλότητα της μπορεί να χαρακτηριστεί ως ελεύθερη βάση. Όταν συνδέονται με σίδηρο ονομάζονται αίμες. Οι αίμες συνδεδεμένες με πρωτεΐνες, (αιμο-πρωτεΐνες) βρίσκονται σε αφθονία στη φύση. Η αιμοσφαιρίνη και μυοσφαιρίνη είναι δύο οξυγονοδεσμευτικές πρωτεΐνες που περιέχουν πορφυρίνες σιδήρου.