Σύμφωνο των Κιτριών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Προσθ. |
|||
Γραμμή 30:
::''Κυτριαίς α’ Οκτωβρίου 1819.
::(ΤΣ Τουρκικοίς γράμμασι) ''Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης βεβαιόνω τα άνωθεν.
::(ΤΣ Τουρκικοίς γράμμασι) ''Πρώην
::(ΤΣ Ελληνικοίς γράμμασι) ''Καπετάν Παναγιώτης Τρουπάκης με τον υιόν μου και εδικούς μου βεβαιόνω το άνωθεν.
::''Καβαλιέρ Δημήτριος Γρηγοράκης βεβαιόνω το άνωθεν.
Γραμμή 38:
== Παρατηρήσεις ==
Βασικό ρόλο στη συμφωνία αυτή έπαιξε η "εξάρσιμη στάση" του γεροντότερου από τους παραπάνω αρχηγούς και προγενέστερου Ηγεμόνα της Μάνης του Αντωνόμπεη Γρηγοράκη, από τη γενιά του οποίου και υπήρξαν τρεις ηγεμόνες και δύο εθνομάρτυρες. Ο Αντωνόμπεης Γρηγοράκης ήταν θείος των περισσοτέρων παραπάνω της συμφωνίας καθώς και του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη εκ μητρός Γρηγοράκηδων, τον οποίο επί ηγεμονίας του είχε ορίσει "Μπας-Καπετάνιο".<br>
Κατά το στάδιο των συνομιλιών της συμφωνίας, όταν έφθασε η στιγμή να καθοριστεί ο ηγέτης δήλωσε με παρρησία ότι χάρη στην αγάπη και την ομόνοια επιβάλλεται μέχρι την επανάσταση να παραμείνει ηγεμόνας ο Πετρόμπεης. Μετά τη σύστασή του αυτή ως πρώτος ομιλητής κανείς δεν τόλμησε να διατυπώσει αντίθετη άποψη, αντίθετα μάλιστα ανέλαβαν όλοι τη ρητή υποχρέωση σε περίπτωση υπόδειξης αλλαγής Ηγεμόνα (Μπέη), είτε από τους καπεταναίους είτε από την [[Υψηλή Πύλη]] (τον Σουλτάνο), να αρνηθούν το αξίωμα ή και αυτή ακόμα την υπόδειξη υποστηρίζοντας το αμετάβλητο «''με ήσυχους, επιτηδείους και φοβεριστικούς τρόπους. Ειδέ... με τα άρματα εις χείρας''» (κατά την αυτή συμφωνία< παράγραφος Γ).
Το πλέον αξιοσημείωτο της συμφωνίας αυτής δεν είναι τόσο ο υποσχετικός όρκος της σύμπνοιας μεταξύ των οικογενειών που ασφαλώς και υπήρξε καθοριστικός στην άρση του φόβου της φιλοπρωτίας των αρχηγών και των εξ αυτού κάποιων επιφυλάξεων εκ μέρους της Φιλικής Εταιρείας, όσο κυρίως στην προετοιμασία και ρύθμιση εθνικών γεγονότων που αναμένονταν με συνέπεια να διαμορφώνεται ένα νέο διοικητικό σύστημα στη Μάνη. Πράγματι από το 1819 μέχρι την έναρξη της επανάστασης το Μπεηλίκι της Μάνης υπήρξε κατά τους τύπους. Οι υπογράψαντες το εν λόγω σύμφωνο αρχηγοί των όπλων απετέλεσαν στη ουσία το νέο κυβερνητικό συμβούλιο διαχείρισης θεμάτων επί της εθνικής παλιγγενεσίας παράλληλα με τα τοπικά θέματα. Ο δε Ηγεμόνας ήταν μέλος αυτού του Συμβουλίου διατηρώντας τυπικά τον τίτλο του Μπέη για την έξωθι μαρτυρία ότι τίποτα δεν άλλαξε και τίποτε δεν σχεδιάζεται συγκαλύπτοντας έτσι όλο το παρασκήνιο της προετοιμασίας και ετοιμότητας.
Βέβαια αυτό που συνέβαλε στην επιτυχία αυτή μπρος σε μια αβέβαιης έκβασης επανάσταση και ακαθόριστου χρόνου εκδήλωσης ήταν αναμφίβολα ο πατριωτισμός των Μανιατών και το όραμα της ανεξαρτησίας, παρότι η Μάνη παρέμενε αυτοδιοικούμενη και σχετικά ελεύθερη. Το πατριωτικό όραμά τους αυτό κατάφερε και μετρίασε τους "μανιάτικους" εγωισμούς, συμφιλίωσε διαστάσεις και το σημαντικότερο πρόσφερε θυσία το αίμα τους.
== Παραπομπές ==
<references />
| |||