Παγοπώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960 κυρίως σε αστικά κέντρα. Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο περιφερόμενος στις γειτονιές, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν [[Ηλεκτρικό ψυγείο|ηλεκτρικά ψυγεία]] για τη συντήρηση των τροφίμων. Περιδιαβαίνοντας με το ειδικά διαμορφωμένο φορτηγό ή τρίκυκλό του γεμάτο παγοκολώνες που κατασκευάζονταν με ειδική διαδικασία σε ανάλογα εργαστήρια, τα παγοποιεία<ref>Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιείτο νερό, αμμωνία και αλάτι. Βλ. ανάλογες τεχνικές έως σήμερα στο [http://www.fbc.com.gr/index_company_pagopiya.htm FBC:Παγοποιεία]</ref>, τροφοδοτούσε όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τα διάφορα μικρά μαγαζιά. Ο παγοπώλης φορούσε γάντια, για να μην παγώνουν τα χέρια του και χειριζόταν ένα ειδικό γάντζο-κοπίδι με τον οποίο έπιανε τον πάγο, τον έκοβε και τον μετέφερε<ref>Σαρησάββας Β. 1999, ''Ταξίδι στο χθες (55 παραδοσιακά επαγγέλματα)'', Θεσσαλονίκη.</ref>. Ο πάγος τοποθετείτο σε ξύλινα ψυγεία εκείνης της εποχής (παγονιέρες). Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους οι οικογένειες και είχαν και δροσερό νερό το [[καλοκαίρι]]. Με την ανάπτυξη της [[τεχνολογία]]ς διατίθενται πλέον σύγχρονα ψυγεία<ref>[http://www.patris.gr/articles/154606?PHPSESSID=#.Ul6lVVP84uc Ιστορικές σελίδες: Οταν οι παγοπώλες μοίραζαν τον πάγο στα σπίτια του Μεγάλου Κάστρου]</ref>.