Τύμβος Καστά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από [[αρχαία Αθήνα|Αθηναίους]] το 437 π.Χ. με στόχο τον έλεγχο των [[μεταλεία της Θράκης|μεταλλείων της Θράκης]], αλλά πέρασε στα χέρια των [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιατών]] κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού πολέμου]], την περίοδο 431-421 π.Χ. (Αρχιδάμειος πόλεμος). Η [[Νικίειος Ειρήνη]] το 422 π.Χ. προέβλεπε να αποδοθεί στους Αθηναίους η Αμφίπολη, μια υπόσχεση που δεν υλοποιήθηκε. Στη συνέχεια η Αμφίπολη έμεινε στην επιρροή των Σπαρτιατών. Μια τελευταία προσπάθεια ανάκτησή της από τους Αθηναίους το 358 π.Χ. απέτυχε και τον επόμενο χρόνο καταλήφθηκε από τον [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φίλιππο Β]] της Μακεδονίας τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και έγινε μέρος του [[Μακεδονικό βασίλειο|Βασιλείου των Μακεδόνων]]. Με την κατάκτηση του Μακεδονικού Βασιλείου από τους Ρωμαίους η Αμφίπολη έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ορίστηκε πρωτεύουσα σε μια από τις τέσσερις διοικητικές περιφέρειες στις οποία χώρισαν οι [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίοι]] την Μακεδονία, τις λεγόμενες μερίδες. Η μερίδα της Αμφίπολης στη συνέχεια ενσωματώθηκε στην επαρχία της Θράκης. Από την πόλη διερχόταν η περίφημη Εγνατία οδός. Στα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια είχε σημαντική οικονομική ανάπτυξη, κάτι που μαρτυρούν και εντυπωσιακές σε μέγεθος και διακόσμηση εκκλησίες της πόλης του 5ου και 6ου αιώνα μ.Χ. Μετά τις επιδρομές των Σλάβων στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. η Αμφίπολη ερήμωσε σταδιακά για να εγκαταλειφθεί εντελώς τον 8ο αιώνα, όταν οι περισσότεροι κάτοικοι κατέφυγαν στην κοντινή παραθαλάσσια πόλη Ηιώνα (Ἠιών), που πλέον είχε μετονομαστεί από τους Βυζαντινούς σε Χρυσόπολη.