Σαρκοφάγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λέξη "σαρκοφάγος" είναι σε χρήση ήδη από την αυτοκρατορική περίοδο: lapis sarcophagus ονομαζόταν ένα είδος λίθου που εξαγόταν από την [[Άσσος|Άσσο]] της [[Τρώαδα|Τρωάδας]] λόγω της ιδιότητας να "λιώνει" τα σώματα που εναποθέτονταν εντός του σε σαράντα μέρες. Κατά την ρεπουμπλικανική και την πρώιμη αυτοκρατορική περίοδο κυριαρχούσε στους Ρωμαίους η συνήθεια της καύσης. Έπειτα, η τέφρα αποθέτονταν σε μαρμάρινες οστοθήκες ή κανωπικές τεφροδόχους. Μερικές αριστοκρατικές οικογένειες, όμως, συνήθιζαν να ενταφιάζουν τους νεκρούς σε λίθινες σαρκοφάγους. Από το 2ο μ.Χ. αιώνα ξεκινά η μαζική παραγωγή τους σε εργαστήρια, εκ των οποίων ξεχωρίζουν, ως πιο μεγάλα, τρία: της Ρώμης, της [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνας]] και του Δοκιμείου, μιας μικρής πόλης της Μικράς Ασίας (20 χμ ΒΔ του [[Αφιον Καραχισάρ]]).