Κλασική εποχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 39:
Ήδη το 493-492 με την προτροπή του Θεμιστοκλή άρχισε η ναυπήγηση νέων πλοίων με τα χρήματα από τα μεταλλεύματα του Λαυρίου. Ο ίδιος θεωρούσε ότι ο στόλος θα αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα σε επικείμενη σύγκρουση με τους Πέρσες. Ο νέος αθηναϊκός στόλος, αποτελούμενος από 180 νέες [[τριήρης|τριήρεις]] και από 100 παλιές [[Πεντηκόντορος|πεντηκοντόρους]], καθιστούσε την Αθήνα πρώτη ναυτική δύναμη στην Ελλάδα, και ήταν έτοιμος το 481 π.Χ. Το ίδιο έτος οι αντιπερσικές ελληνικές δυνάμεις δημιούργησαν την ελληνική συμμαχία των περσικών πολέμων, γνωστή από τον Ηρόδοτο με την ονομασία «Έλληνες». Ο [[Ξέρξης]] ο Α’ βασιλιάς των Περσών τέθηκε επικεφαλής της εκστρατείας που ξεκίνησε από τις [[Σάρδεις]], πέρασε τον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] και έθεσε υπό την κυριαρχία του τη Μακεδονία. Εν συνεχεία οι περσικές δυνάμεις προχώρησαν χωρίς να συναντήσουν ιδιαίτερη αντίσταση, αφού η [[Θεσσαλία]] και η [[Αρχαία Θήβα|Θήβα]] είχαν ''μηδίσει'', δηλαδή είχαν αποδεχτεί τους Πέρσες. Συγκρούστηκαν με ελληνικές δυνάμεις στις [[Μάχη των Θερμοπυλών|Θερμοπύλες]] με 4.000 Πελοποννήσιους, εκ των οποίων οι 300 Σπαρτιάτες με επικεφαλής τον [[Λεωνίδας|Λεωνίδα]], και 3.000 από στρατιωτικά τμήματα από τη [[Λοκρίδα]] τη [[Φωκίδα]] καθώς και [[Θεσπιείς]]. Τελικά μετά την προδοσία από τον [[Εφιάλτης ο Ευρυδήμου|Εφιάλτη]], στο πεδίο της μάχης παρέμειναν ως το τέλος οι 300 Σπαρτιάτες και οι 700 Θεσπιείς οι οποίοι και έπεσαν ηρωικά.
 
Ενώ συνεχιζόταν η κάθοδος των Περσών, οι Αθηναίοι εκκένωσαν την πόλη τους και η τελική αναμέτρηση δόθηκε στη θάλασσα, με τη [[ναυμαχία της Σαλαμίνας]], που κατέληξε σε περίφανηπερήφανη νίκη του ελληνικού στόλου. Ο Ξέρξης απογοητευμένος, επέστρεψε στην Περσία και αρχηγός του περσικού στρατού ανέλαβε ο Μαρδόνιος.
 
Την άνοιξη του 479 π.Χ. ο Μαρδόνιος εισέβαλε στην [[Αττική]] και με τη [[Μάχη των Πλαταιών|μάχη στις Πλαταιές]] στα τέλη του 479 π.Χ., νίκησαν οι ΄Ελληνες. Αυτό ήταν και το τέλος των επιθετικών πολέμων των Περσών. Οι 31 πόλεις που συμμετείχαν στον αντιπερσικό συνασπισμό, αφιέρωσαν στο [[Μαντείο των Δελφών|ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς]] ένα χρυσό τρίποδα που υποβασταζόταν από τρεις χάλκινους όφεις. Τον τρίποδα τον έλιωσαν αργότερα οι Φωκείς, διασώθηκε, όμως, η στήλη των όφεων, η οποία μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] όπου και βρίσκεται σήμερα.
Γραμμή 158:
Το συνέδριο συγκλήθηκε για δεύτερη φορά το Φεβρουάριο του 337 π.Χ. στην Κόρινθο και αποφασίστηκε η διεξαγωγή πολέμου εναντίον της περσικής αυτοκρατορίας και η ανάθεση στο Φίλιππο του τίτλου του στρατηγού αυτοκράτορα. Ο τίτλος αυτός απονεμόταν σε στρατηγούς ελληνικών πόλεων, συχνά στην Αθήνα, και σήμαινε πλήρη εξουσιοδότηση να ενεργήσει κατά την κρίση του χωρίς να απευθύνεται στο δήμο.
 
Το 336 π.Χ. δολοφονείται ο Φίλιππος αλλά ο γιόςγιος του [[Μέγας Αλέξανδρος|Αλέξανδρος]] (ο επονομαζόμενος Μέγας) συνεχισεσυνέχισε με την ίδια επιτυχία την πολιτική εδραίωσης της μακεδονικής κυριαρχίας στην Ελλάδα, η οποία επισφραγίστηκε με την καταστροφή της Θήβας και την εκ νέου σύγκληση του συνεδρίου στην Κόρινθο. Αυτή τη φορά ως στόχος ορίστηκε η από κοινού εκστρατεία εναντίον της [[Περσική αυτοκρατορία|Περσικής αυτοκρατορίας]], την οποία και πραγματοποίησε. Με το θάνατό του το 323 π.Χ. συμβατικά τελειώνει η κλασική περίοδος.
 
== Αρχαίες πηγές και ιστορικοί της εποχής ==