Αντρέ Μωρουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Βιογραφικά στοιχεία: clean up, αντικατέστησε: Νεϊγύ-συρ-Σεν → Νεϊγί-συρ-Σεν (2) με τη χρήση AWB
Γραμμή 4:
Ο Μωρουά γεννήθηκε στην πόλη [[Ελμπέφ]] του νομού [[Σεν Μαριτίμ]] με το αρχικό όνομα '''Εμίλ Σαλομόν Βίλελμ Χέρζόγκ''' (Emile Salomon Wilhelm Herzog). Οι γονείς του ήταν [[Αλσατία|Αλσατοί]] εβραϊκής καταγωγής: ο κατασκευαστής Ερνέστ Χερζόγκ και η Αλίς Λεβύ-Ρουέφ-Χερζόγκ. Αλλά η οικογένεια είχε εγκαταλείψει την Αλσατία μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71 και είχε καταφύγει στη [[Νορμανδία]], όπου διατηρούσε βιοτεχνία κατεργασίας μαλλιού (στο Ελμπέφ), οπότε ο γιος τους μαθήτευσε στο καλό Λύκειο «Πιέρ Κορνέιγ» στη [[Ρουέν]]<ref name="LyCo6">[http://lgcorneille-lyc.spip.ac-rouen.fr/spip.php?article6 Lycée Pierre Corneille de Rouen - History]</ref>.
 
Κατά τον [[ΑΠΠ|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] ο Εμίλ κατατάχθηκε στον γαλλικό στρατό, όπου υπηρέτησε ως διερμηνέας και αργότερα ως σύνδεσμος με τον Βρετανικό στρατό. Το πρώτο του μυθιστόρημα, ''Les silences du colonel Bramble'' (''Οι σιωπές του συνταγματάρχη Μπραμπλ'', 1918), ήταν μία πνευματώδης αλλά και κοινωνικά ρεαλιστική καταγραφή των σχετικών εντυπώσεων και εμπειριών του, και σημείωσε άμεση εκδοτική επιτυχία στη Γαλλία. Μεταφράστηκε και έγινε επίσης δημοφιλές στη Μεγάλη Βρετανία και στις άλλες αγγλόφωνες χώρες. Πολλά άλλα έργα του Μωρουά μεταφράσθηκαν γρήγορα στην αγγλική (κυρίως από τον Χάμις Μάιλς), καθώς συχνά είχαν βρετανικό θέμα, όπως οι βιογραφίες του των [[Μπέντζαμιν Ντισραέλι|Ντισραέλι]], [[Λόρδος Βύρων|Λόρδου Βύρωνος]] και [[Πέρσι Σέλλεϋ|Σέλλεϋ]].
 
Το [[1938]] ο Μωρουά εκλέχθηκε μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία|Γαλλικής Ακαδημίας]], στην 26η έδρα της. Ο Μωρουά ενθαρρύνθηκε και υποβοηθήθηκε στο να θέσει υποψηφιότητα για μέλος από τον στρατάρχη [[Φιλίπ Πεταίν]], πράγμα που το αναγνωρίζει με ευχαριστίες στην αυτοβιογραφία του το 1941, παρότι οι πορείες τους είχαν αποκλίνει απότομα, με τον Πεταίν να έχει γίνει πρόεδρος του [[Κυβέρνηση του Βισύ|φιλοναζιστικού γαλλικού καθεστώτος του Βισύ]].
 
Με την έναρξη του [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου]] ο Μωρουά διορίστηκε ως Γάλλος Παρατηρητής Αξιωματικός στο Γενικό Αρχηγείο του Βρετανικού Στρατού. Με αυτή του την ιδιότητα πήγε με τον αγγλικό στρατό στο [[Βέλγιο]]. Γνώριζε προσωπικά τους κυριότερους Γάλλους κυβερνητικούς πολιτικούς και στις 10 Ιουνίου 1940 στάλθηκε από αυτούς σε αποστολή στο Λονδίνο. Η κατάρρευση της Γαλλίας και η επακόλουθη ανακωχή τερμάτισαν αυτή την αποστολή. Ο Μωρουά, όντας σε αργία, ταξίδεψε τότε από την [[Αγγλία]] στον [[Καναδάς|Καναδά]], γράφοντας για αυτή την περίοδο της ζωής του στο έργο ''Τραγωδία στη Γαλλία''. Αργότερα στον πόλεμο υπηρέτησε στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις.
 
Παρότι το «Αντρέ Μωρουά» ήταν αρχικά απλώς το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο, το κατέστησε επίσημο όνομά του το [[1947]].
 
Ο Αντρέ Μωρουά απεβίωσε στο [[ΝεϊγύΝεϊγί-συρ-Σεν]], κοντά στο [[Παρίσι]], σε ηλικία 82 ετών, μετά από μακρά σταδιοδρομία ως συγγραφέας μυθιστορημάτων (το γνωστότερο είναι το ''Κλίματα''), μυθιστορηματικών βιογραφιών (στις οποίες κυρίως διακρίθηκε), ιστορικών έργων, παιδικών βιβλίων, ακόμα και διηγημάτων [[Επιστημονική φαντασία|επιστημονικής φαντασίας]]. Τάφηκε στο κοιμητήριο του ΝεϊγύΝεϊγί-συρ-Σεν.
 
==Οικογένεια==