Ηλίας Αργυριάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μετατροπή παραγράφου, προσθήκη παραπομπών |
|||
Γραμμή 2:
Ο '''Ηλίας Αργυριάδης''' (1910 – 1952) ήταν Έλληνας κομμουνιστής, στέλεχος του [[ΚΚΕ]]. Συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1951 στη βίλα ΑΥΡΑ στη [[Γλυφάδα]], στο πλαίσιο της εξάρθρωσης του μηχανισμού των ασυρμάτων του παράνομου ΚΚΕ. Τον Φεβρουάριο του 1952, δικάστηκε από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών μαζί με άλλους 28 συγκατηγορουμένους, στο Αρσάκειο Δικαστικό Μέγαρο, με την κατηγορία της κατασκοπείας, και καταδικάστηκε «δις εις θάνατον». Εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952, στο [[Γουδή]], μαζί με τους [[Νίκος Μπελογιάννης|Νίκο Μπελογιάννη]], Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.
== Τα πρώτα χρόνια της ζωής του ==
Ο Ηλίας Αργυριάδης, γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1910 στην [[Πέργαμος|Πέργαμο]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]. Μετά τη [[μικρασιατική καταστροφή]] του 1922, η οικογένεια Αργυριάδη ήρθε από τη Σμύρνη στην Ελλάδα. Αρχικά, ίχνη της εντοπίζονται στον Άγιο Γεώργιο Γρεβενών όπου ο Αργυριάδης εμφαίνεται εγγεγραμμένος στα εκεί δημοτολόγια, για να καταλήξει ύστερα από περιπέτειες στην Ιστιαία της Εύβοιας. Στις 3 Νοεμβρίου 1928 κατατάχθηκε ως στρατεύσιμος και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Απολύθηκε τον Μάρτιο του 1930 ως στρατιώτης τηλεφωνητής. Στη συνέχεια εργάστηκε ως μηχανικός-ηλεκτρολόγος στο εργοστάσιο της ηλεκτρικής εταιρείας [[Ιστιαία|Ιστιαίας]] της [[Εύβοια|Εύβοιας]]. Ήταν μυαλό ευρηματικό και μεθοδικό, με ιδιαίτερες πρακτικές δεξιότητες<ref>{{Cite news|title = Εφημερίδες "Ακρόπολις"
== Εξόριστος στη Φολέγανδρο ==
Γραμμή 35:
== Η αυτοκτονία της γυναίκας του Κατερίνας Δάλλα ==
Στην ΑΥΡΑ κρατούνται φρουρούμενοι η Κατίνα Δάλλα και τα τρία από τα τέσσερα παιδιά του: η Έφη, η Ιωάννα και η Ολυμπία. Το βράδυ της 15ης Νοεμβρίου 1951, οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Αθηνών Αγγελόπουλος και Λάμπρου, πηγαίνουν στην ΑΥΡΑ και ανακρίνουν την Έφη Αργυριάδη. Γύρω στα μεσάνυχτα, αφού διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να μάθουν τίποτε, επιβιβάζουν στο αυτοκίνητο της Ασφάλειας τη δωδεκάχρονη Έφη και οδηγώντας την σε νταμάρι της περιοχής, στους πρόποδες του Υμηττού, την υποβάλλουν σε εικονική εκτέλεση<ref>{{Cite news|title = Συνέντευξη της Έφης Αργυριάδη στον Γ. Οικονομέα, εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
== Η εκτέλεση ==
Γραμμή 41:
{{POV}}
== «Τι έγιναν τα παιδιά του Αργυριάδη;» ==
Στις 30 Νοεμβρίου 1951, τρεις ημέρες μετά την αυτοκτονία της Κατερίνας Δάλλα, και ενώ ζούσε ο κρατούμενος πατέρας, αναμένοντας να γίνει η δίκη, δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», η παρακάτω ανακοίνωση:
'''«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΔΑΛΑ'''
Αθηναία κυρία ανήκουσα εις τον εθνικόφρονα κόσμον –και το τονίζομεν δια να εκτιμηθή η ηθική σημασία της εκκλήσεώς της– μας παρακαλεί να θέσωμε δημοσία το εξής ερώτημα: “Τι θα γίνουν τα παιδιά της Αικατερίνης Δάλα; Εκείνη ηυκτοκτόνησεν. Ο Αργυριάδης, με τον οποίον τα είχεν αποκτήσει, κρατείται εις την Ασφάλειαν, και δικαίως φυσικά κρατείται. Τι θ’ απογίνουν τώρα τα δυο μικρά, τα ανήλικα όπως γράφουν οι εφημερίδες, τα οποία μένουν πια εντελώς απροστάτευτα; Θα αφήση η κοινωνία να τα περιμαζέψη καμμιά ύποπτος οικογένεια, δια να δηλητηριασθούν στο τέλος κι’ εκείνα; Δεν το φανταζόμεθα. Τη στιγμή που υπάρχει ένα ζήτημα Ελληνοπαίδων, τα οποία θέλομεν να μας αποδοθούν, ανεξαρτήτως του αν έζησαν μέσα εις κομμουνιστικήν ατμόσφαιραν, θα ήτο απάνθρωπον να αφήσωμεν εις την τύχην των αυτά τα δυο τραγικά παιδάκια. Τα οποία δεν πταίουν σε τίποτα αν εγεννήθηκαν από μίαν παράνομον σχέσιν και εις την διασταύρωσιν τόσων ευθυνών”. Διαβιβάζομεν το
ερώτημα εις τας κοινωνικάς οργανώσεις, ιδίως τας γυναικείας, αι οποίαι είναι αρμοδιότεραι».
Μερικές ημέρες αργότερα, στις 7 Δεκεμβρίου 1951, χωροφύλακες της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Γλυφάδας, χωρίς καμία εξήγηση, αποσπούν με τη βία τα παιδιά από τα χέρια της αδελφής τους Έφης στη βίλα ΑΥΡΑ, όπου ζούσαν, και τα παραδίδουν στην εκπρόσωπο του ΠΙΚΠΑ, επειδή τα παιδιά «''έμειναν άνευ προστασίας και χωρίς τα απαιτούμενα μέσα συντηρήσεως»''<ref>Σχετικό έγγραφο του Διοικητή της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Γλυφάδας, μοιράρχου Δημητρίου Κάβουρα, προς το Γραφείο Εθνικής Ασφαλείας της Διοίκησης Χωροφυλακής Αθηνών, με ημερομηνία 8-12-1951, το οποίο υπάρχει στον ογκώδη φάκελο της υιοθεσίας, αντίγραφο του οποίου διαθέτει η Έφη Αργυριάδη</ref>. Στη συνέχεια, η Ιωάννα (ετών 6) και η Ολυμπία (ετών 3), δόθηκαν επί πληρωμή, σε ξένη οικογένεια – τροφό, η οποία διέμενε στη Δάφνη.
Ακολούθησε η εκτέλεση του Αργυριάδη. Και ενώ η Έφη επισκεπτόταν τις αδελφές της στο σπίτι της Δάφνης, πάντοτε ύστερα από έγγραφη άδεια του μοιράρχου Γλυφάδας<ref>Σχετικά σημειώματα υπάρχουν στον φάκελο της υιοθεσίας.</ref>, στο τέλος του 1953 αποκόβουν βίαια την Έφη Αργυριάδη από κάθε επαφή με τις αδελφές της και σκαρώνοντας παράνομη υιοθεσία το 1955, τις εξαφανίζουν.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1980, και μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος από την Έφη σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», στο πλαίσιο έρευνας της εφημερίδας για τα γεγονότα του 1951-52 και την εκτέλεση των τεσσάρων, έγινε ερώτηση από τον Βουλευτή της Ένωσης Κέντρου – Νέες Δυνάμεις Κωνσταντίνο Αλαβάνο προς τον υπουργό Κοινωνικών Υπηρεσιών, για την τύχη των παιδιών του Αργυριάδη, η οποία δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα<ref>{{Cite news|title = Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»|date = 9-12-1980}}</ref>.
Μερικές ημέρες αργότερα, στις 16-12-1980, και ύστερα από μαραθώνιες άκαρπες προσπάθειες 26 χρόνων της αδελφής τους ΄Εφης, αποκαλύφθηκε και επιβεβαιώθηκε ότι οι δύο μικρότερες αδελφές της είχαν δοθεί σε πλούσιο ομογενή επιχειρηματία στη Λυν της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ<ref>{{Cite news|title = Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"|date = 16 και 17-12-1980}}</ref>.
== Παραπομπές ==
<references />
| |||